Leerzame reis

Soms wordt je zomaar aangenaam verrast door een boek wat je cadeau krijgt. Dit gebeurde bij mij toen ik dit boek van mijn moeder cadeau kreeg op een moment dat ik echt wel even een lichtpuntje kon gebruiken. Nu was ik sowieso al bevoordeeld bij het zien van de cover en het lezen van de flaptekst want ik ben dol op zwarte katten en de Japanse cultuur.

Voor mijn gevoel vloog ik door het verhaal heen en had ik het binnen een paar uurtjes uit. De simplistische schrijfstijl qua bewoording komt absoluut wel binnen en brengt zacht de onderliggende boodschap over op de lezer. Het verhaal ontroerd, raakt, liet me lachen & huilen. De omgeving bekeken & beschreven door de ogen van de kat Nana wordt visueel zichtbaar in gedachte tijdens het lezen.

“Katten zijn sowieso niet zulke goeie zwemmers en hebben een grondige hekel aan water. (Heel af en toe vind je wel een miskleun die ervan houdt om in bad te gaan, maar dat zijn gewoon mutatiegevalletjes.)”

Elke stop die Nana en zijn baasje Saturo maken tijdens hun roadtrip vertolkt wel een levensles, niet alleen voor de karakters met wie zij te maken krijgen maar ook zeker voor de persoon die dit boek daadwerkelijk aan het lezen is.

“Dit reisverslag zal mij zeker nog lang in gedachte bij blijven. Nana en zijn baasje Saturo hebben absoluut een plekje verovert in mijn hart.”