Geen weg terug naar de burgermaatschappij

Wat zou jij doen, als je gekweld wordt door het schuldgevoel dat je broertje dood is door jouw schuld? Jij nam hem ten slotte mee... Wat zou jij doen, wanneer het lijkt of niemand jouw verhaal wil horen? Het was 'lief van je' dat je broertje met je mee mocht... Zwervend door de straten van haar stad, worstelt Rêve met deze vragen. Dan neemt ze een besluit: ze stopt met haar literatuurstudie en gaat het leger in.
Het gereguleerde leven als militair ziet ze als haar straf en de uitzending naar Syrië is iets waar ze naartoe gewerkt lijkt te hebben. Wanneer na een vroegtijdige terugkeer vanuit Syrië haar broertje niet meer de enige dierbare overledenen is en ze kampt met PTSS, wordt het voor Rêve onmogelijk om terug te keren naar de 'burgermaatschappij'.
Dit alles en nog veel en veel meer heeft Roanne van Voorst op een aangrijpende manier weten te vertellen in de roman 'Lief van je'. Door ons als lezer in het perspectief van Rêve te plaatsen zouden we ons moeten kunnen identificeren met haar. Alleen neemt Rêve een aantal onbegrijpelijke besluiten die het moeilijk maken je als lezer in haar te kunnen verplaatsen. Dit onbehaagelijke gevoel - met wie moet je je als lezer identificeren? - reflecteert de tweestrijd in Rêve: is zij schuldig of is degene die de verkeerde pillen verkocht schuldig; is zij schuldig of is degene die de landmijn heeft gemaakt schuldig ? Van Voorst doet je wankelen en zet je aan het denken - wat zou jij doen? - in deze ijzersterk beschreven tweestrijd.