Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Zijn duizend vaders genoeg om helemaal opnieuw te kunnen beginnen?

Emma 20 augustus 2017
Het leven als elfjarige vluchtelinge. Alles achter je moeten laten en helemaal opnieuw beginnen in een wereld die je niet begrijpt. Elke keer als je een stap dichterbij komt, blijken de andere mensen alweer drie nieuwe stappen te hebben gezet. In duizend vaders maken we kennis met de hoofdpersoon Nhung, die samen met haar ouders naar Nederland is gevlucht. Daar zien we het leven door haar ogen. In objectieve beschrijvingen, korte intermezzo’s en met een vlotte schrijfstijl, ontwikkelt het verhaal zich tot de uiteindelijke ontknoping.

Vanaf het begin is het duidelijk dat dit boek een genre apart is. Het wordt vaak getypeerd als “magisch realisme”, maar zelfs dat dekt de lading niet. Nhung Dam zelf omschreef het als “Een eerlijke leugen”. De mengelmoes van fantastische elementen in combinatie met de harde realiteit, vormen een ingewikkeld samenspel. Soms vergeet je even dat Nhung nog maar elf jaar is, maar het is ook begrijpelijk. Als alles wat je kent wegvalt en je ouders er niet zijn om je op te vangen, moet je snel opgroeien. Nhung wordt neergezet als een combinatie van ultieme kinderlijkheid vermengd met gedwongen volwassenheid. Ze heeft tomeloos vertrouwen, een immense fantasie en is heel open naar de wereld om haar heen. Tegelijkertijd is ze serieus op school, denkt ze veel na over haar leven en moet ze grote beslissingen nemen. Het maakt het boek realistisch en ongeloofwaardig tegelijk, maar houdt je als lezer toch bij het verhaal.

In de sombere sfeer die het dorp constant omgeeft, wordt het verhaal op momenten erg zwaar. Lichtpuntjes zijn schaars. Het zou makkelijk zijn om dit te veroordelen, maar als lezer voel je ook dat het bij dit verhaal hoort. Dat het nodig is om het op deze manier te vertellen en dat sommige situaties nu eenmaal zo zijn: langdurig, duister en ingewikkeld. In de aanhoudend deprimerende omgeving blijven de negatieve ervaringen zich opstapelen, totdat de toren zo onstabiel is dat deze omvalt.

Zolang je als lezer accepteert dat de beschreven wereld is zoals hij is, wordt het makkelijker om de onderliggende thema’s beter te begrijpen. Als debutant een boek zoals dit uitbrengen, in een vernieuwend genre met heftige thema’s, is een moedige keuze en heeft geresulteerd in een uniek, vernieuwend boek. Het is even wennen, maar uiteindelijk geeft dit boek met vele lagen gelukkig genoeg stof tot nadenken.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Emma