Duister sprookje met unieke personages

Wat een leuk verhaal! En wat .ooi geschreven ook; ik hdb genoten van sommige beschrijvingen zoals "Zijn ogen waren concurrentie voor de donkerste winternacht; kouder dan ijs, duisterder dan het diepste zwart en prachtiger dan de glanzende veren van een raaf." ♡
Ik had van het begin af aan medelijden met Sieglinde, en hoewel ik begrijp dat ze door haar felheid veel gedaan kreeg, denk ik ook dat ze zichzelf hierdoor veel leed aandeed. Daarbij had ik ook voor de Graaf sympathie. Hoewel hij ontzettend duister was en je hem gewoon bijna niet KUNT aardig vinden, sloop het er toch in dat ik hoopte op meer tussen hem en Sieglinde. Ik betrapte mezelf er vaak op dat ik dacht: aaaarh maak gebruik van zijn zwak voor jou! Maar ja, daarom ben ik ook een romanticus dus dat was vooral persoonlijk denk ik :) ik heb begrepen dat er waarschijnlijk geen vervolg komt en dit vind ik wel jammer, want het einde kwam nogal verrassend en... nou ja. Ik wil niet spoileren haha.

Al met al super knap gedaan, groot compliment voor de schrijfster van dit mooie debuut!

3,5/4 sterren.