Boek om je nagels van af te bijten

Mare Berrens is een roodbloedige dievegge in een wrede wereld. In die wereld hebben de zilverbloedigen magische krachten en heersen dus. De roodbloedigen zijn arm en onderdrukt, omdat ze geen krachten hebben. Dit valt allemaal uit elkaar wanneer Mare een baantje krijgt in het kasteel van de zilveren koning en zichzelf herontdekt. Wat er volgt is een verhaal vol bondgenootschappen en verraad.

In het begin van het verhaal word je direct geconfronteerd met de macht van de zilveren. Iedere vrijdag organiseren ze namelijk een gevecht, in elk dorp, tussen twee zilveren. Dit om de rode bevolking te laten zien hoe machtig en krachtig ze zijn en zo de bevolking te waarschuwen dat ze zich maar beter goed gedragen. Ondanks deze dreiging, zeker met haar duistere job, neemt ze toch een baantje aan het hof. Na een bepaalde gebeurtenis voor de ogen van heel erg veel zilveren inclusief de koning, beginnen de problemen pas echt. Vanaf dat moment is ze op zichzelf aangewezen, want haar broers en ouders kunnen haar niet helpen.

Zoals al duidelijk wordt uit mijn tekst, zijn er veel goede aspecten. Maar er zijn er natuurlijk ook slechte. Het begin en einde van het verhaal zijn erg spannend, dit geldt echter niet voor het midden van het verhaal. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik het boek niet kon wegleggen in het middenstuk. Dat vind ik echt jammer, want het is in het algemeen een zeer goed boek.

Het is een boek dat ik erg aanraad om te lezen. Je kan jezelf goed inleven in het verhaal, je lijkt een te worden met de personages, omdat ze heel realistisch worden beschreven en er geen tijdsprongen zijn. Dit boek moet je echt gelezen hebben en daarna zeker ook de volgende twee boeken van deze fantastische serie.