gevoelvol, verrassend

een citaat:
…...denn man musz sie im Stehen essen, so zwischen Sonne und Regenschauer, zusammen mit einem Rentner, mit einem ausgeflippten Mädchen, mit einem nach Piss stinkenden Penner, der einem seine Lebensgeschichte erzählt, einem King Lear, so steht man und hört eine unglaubliche Geschichte, mit diesem Geschmack auf der Zunge, wie die Zeit damals war, aus der die Currywurst kam: Trümmer und Neubeginn, süszlichscharfe Anarchie...…..

Er zijn 2 verhaallijnen in het boek. Een verteller die over het heden vertelt en mevrouw Brücker die over het verleden vertelt. De overgang moet je zelf zien te vinden. De verhaallijnen gaan onaangekondigd over van het ene in het andere. Ik vond het niet steeds gemakkelijk om te lezen, omdat er nogal wat dialectwoorden gebruikt worden door mevrouw Brücker. Maar het was desondanks goed te volgen. Een mooi boek. De tijd beeldend, sfeertekenend.