Angst is het bewijs bij uitstek een er met alleen maar een mitrailleurvuur aan actiescènes geen goede thriller te maken valt.

Angst is, na Paniek, het tweede boek van deze auteur dat in het Nederlands vertaald werd. Hierin maken we kennis met Miles Kendrick, iemand die in behandeling is voor het Post Traumatisch Stress Syndroom. Op en dag vindt hij tussen zijn medicijnen een noodkreet van zijn psychiater, Allison Vance, die wat later de dood vindt als haar kantoor de lucht in gaat. Miles gelooft niet in een ongeluk en terwijl hij probeert de dood van Allison op te helderen, blijkt dat anderen het ook op zijn leven voorzien hebben en langzaamaan groeit het besef dat hij deel is gaan uitmaken van een grote samenzwering, waarvan de deelgenoten maar één ding betrachten: geheimhouding ten koste van alles. Wat begon als nieuwsgierigheid eindigt in een race tegen de tijd om in leven proberen te blijven.
Met zijn zeer vlot lezende schrijfstijl schetst Jef Abbott weer een verhaal dat met een enorme vaart voor de ogen van de lezer langs raast. Als het boek dan ook nog eens; van voor tot achter, boordevol actie zit, ligt de vergelijking met een rollercoaster, waarin de enige momenten rust alleen maar een noodzaak zijn om even later weer de zwaartekracht te kunnen trotseren en over de rails te denderen, voor de hand.
Maar net zoals bij een ritje op die achtbanen, wordt die snelheid zo overheersend dat al het andere vervaagt tot een schemerige achergrond. In het boek komt dit tot uiting in onrealistische, nauwelijks uitgediepte, personages en locaties (o.a. het Yosemite Park), die ondanks hun mogelijkheden amper beschreven worden, zodat ze amper de status van behangpapier overstijgen. Het hoeft dan ook geen betoog dat de geloofwaardigheidsgraad nauwelijks boven het vriespunt uitstijgt.
Ook de plot behoort niet tot de hoogtepunten van het genre en meermaals stelt de lezer zich de vraag of de auteur zelf nog wel weet waar hij naartoe wil werken.
Angst is het bewijs bij uitstek een er met alleen maar een mitrailleurvuur aan actiescènes geen goede thriller te maken valt. Want hierdoor komen alle andere criteria dermate onder vuur te liggen dat ze vrijwel niet meer waarneembaar zijn. In plaats van de gehoopte bevestiging van het kunnen, dat Jeff Abbott in Paniek tentoon spreidde, is dit werk op bijna alle fronten een teleurstelling gebleken.