De bok maakt te rare sprongen

De uit Nederlandse moeder en Oostenrijkse vader geboren Maurice Kummer verblijft in Gelderland. Daar verdeelt hij zijn tijd tussen het beoefenen van verschillende kunsttakken: naast het schilderen en het op papier zetten van poëzie is hij met Bokkensprongen ondertussen al toe aan zijn vierde boek.
Hierin wordt - in twee verhaallijnen, die van elkaar gescheiden zijn door tweehonderdentien jaar, slechts met elkaar verbonden zijn door een flinterdun draadje van spiritualiteit en godsdienst - het verhaal verteld van kunstschilder Linda Hulster die gered wordt van een quasi zekere dood, doordat ze, onder invloed van een stemmetje in haar hoofd voor een keer afwijkt van haar dagelijkse gewoontes. De ravage waaraan ze ontsnapte en amper van de schok bekomen vraagt ze zich af wie of wat er achter die stem zit en waarom net zij gewaarschuwd werd.
Dat een auteur die zowel pen als penseel hanteert zijn omslag versiert met een detail van een schilderij, is niet verbazingwekkend. Dat hij echter niet kiest voor een eigen werk is al verrassender. Maar echt verwonderlijk daarentegen is dat dit boek gepromoot wordt als zijnde een spannend boek. Dit zal tot grote ontgoochelingen leiden bij een groot deel van de liefhebbers van het spannende boek, want op een intrigerende opening na, blijft het puntje van zijn stoel de rest van het verhaal zo goed als onbezet.
Hoewel de plot alles in zich heeft om uit te groeien tot een goed spannend verhaal, slaagt Maurice Kummer er niet in dit te verwezenlijken. De verhaallijn in het heden vervalt in het gewauwel van de gedachtengangen en besognes van het hoofdpersonage waarbij het kijkje dat de lezer geboden wordt in het hoofd van een artiest nog het meest interessante aspect van Bokkensprongen is. De andere plotader, die zich afspeelt ten tijde van de Bokkenrijders biedt wat meer perspectieven, maar wordt helaas ruimte en tijd ontzegd om zich te ontwikkelen tot een gegeven dat een stempel op het geheel zou kunnen drukken.
Toch kan de lezer met een brede smaak best wel wat plezier beleven aan dit boek, want ondanks de vreemde sprongen van de bok; toont het onderhoudend weglezende verhaal bij momenten toch glimpjes van Maurice Kummers schrijftalent. Maar hij wil in deze roman te veel vertellen op te weinig papier.
Bokkensprongen hoort helemaal niet thuis in het de wereld van het spannende boek, en is ook als roman beschouwd geen hoogvlieger, zodat het alleen maar kan gezien worden als een gemiste kans.