Zwarte literaire thriller

Alex Fisher is een Brits beroepsmilitair, die er maar niet in slaagt de trauma’s te verwerken die hij opliep tijdens zijn deelname aan de VN vredesmissie in ex-Joegoslavië. Alhoewel hij nog zielsveels van zijn vrouw houdt, is zijn huwelijk er door op de klippen gelopen. Hierdoor is de laatste zekerheid in zijn leven weggevallen. In een poging zijn angsten te bedwingen trekt hij naar Mexico. Daar ontmoet hij Angela. Voor hij het goed en wel beseft blijkt iemand het op zijn leven gemunt te hebben. Maar wie en waarom?
Dit boek is de eersteling van Escober, een pseudoniem waarmee Esther Verhoef, die haar kunde al meermaals bewees, en haar man Berry nu ook professioneel hun band officialiseren.
De opbouw van het verhaal is niet rechtlijnig, maar lijkt op de processie van Echternach: het boek begint in het heden, duikt dan terug in het recente verleden, om daarna de draad weer op te pakken in het heden. Deze opbouw is overdacht en heeft een duidelijk doel: het boek begint met een actiescène waardoor de nieuwsgierigheid van de lezer onmiddellijk wordt gewekt. Tel daar de vlotte schrijfstijl bij op en het resultaat is een boek dat moeilijk weg te leggen is.
Chaos is een donker boek geworden, waarin elke opflakkering van enige kans op geluk meedogenloos gecounterd wordt door misbruik van vertrouwen en verraad. Mede hierdoor – hoeveel tegenslag kan een mens in zijn leven hebben? – komt de geloofwaardigheid soms wel eens in het nauw. Maar over het hele boek genomen, en mede door de ontknoping van het verhaal, is Escober erin geslaagd een vrij realistisch verhaal neer te pennen.
Het hele boek door slaagt Escober erin een lichtpuntje hoop op een goede afloop brandende te houden voor de hoofdpersoon die, ondanks het feit dat hij niet meer in staat is normaal te functioneren in de maatschappij, op enige sympathie van de lezer kan rekenen. Zijn moreel besef is nog normaal, hoewel dat niet altijd blijkt uit zijn daden. Die constante tegenstellingen zorgen ervoor dat Alex Fisher een voor de lezer intrigerend persoon is.
Omdat er dus veel aandacht is voor de hersenroerselen van de hoofdpersoon is Chaos niet zozeer een actiethriller geworden. Het boek had met evenveel recht een literaire thriller genoemd kunnen worden. Weliswaar een literaire thriller met een zeer donkere kant. Maar welk label er ook opgekleefd wordt, het is bovenal een goed boek geworden.