Een briljant gecomponeerde politieroman met een fantastische plot

De achtenveertigjarige Frode Granhus woont in Leknes, een stadje op de eilandengroep Lofoten. Hij werk als consultant bij het NAV, het Noorse equivalent van de Vlaamse VDAB en het Nederlandse UWV. Daarnaast publiceert hij sinds 2003 misdaadromans. Maar hij trad pas echt voor het voetlicht toen zijn vierde en meest recente boek Stormen vorig jaar een nominatie in de wacht sleepte voor de Rivertonprisen, die jaarlijks uitgereikt wordt aan de beste Noorse misdaadroman. Dat werk was het tweede waarin rechercheur Rino Carlsen een belangrijke rol toebedeeld kreeg. Uitgeverij Querido verwierf de vertaalrechten en verblijdt de thrillerliefhebber nu via de imprint Q, met Maalstroom, het eerste boek uit deze nog jonge serie. 

Hierin krijgt Rino Carlsen twee bizarre pogingen tot moord op zijn bureau: een man werd, vastgeketend in de branding, gered van een zekere dood door onderkoeling of verdrinking. Een andere man werd, vastgebonden aan een hete straalkachel, achtergelaten op een industrieterrein. Geen van beiden slaagt erin de politie nuttige informatie te bezorgen over dader of motieven.

Ondertussen zet de politie van het verder noordelijk gelegen dorpje Bergland met man en macht de jacht in op een mysterieuze psychopaat, die zijn daden lijkt aan te kondigen door poppen te laten aanspoelen in de plaatselijke baaien. En laat Rino’s zoektocht ook net naar dat dorpje leiden… Zijn beide zaken met elkaar verbonden? Of toch niet?

Al van bij het eerste hoofdstuk komt de gedachte op dat Frode Granhus’ werk een iets luchtigere versie is van de 'Serie Q', Denemarkens thrillersucces bij uitstek. En die gedachte blijft hangen tot helemaal op het eind. De sfeer en de thematiek van beide reeksen zijn bijna identiek, maar de Noor hanteert een iets toegankelijkere vertelstijl; een pluim die misschien op de hoed van Kim Snoeiing mag gestoken worden, die instond voor de vertaling van dit boek.

De auteur gaat alvast strijken met de eer van de fantastische plot waarmee Maalstroom gezegend is. De keuze voor misdaden op twee verschillende locaties zorgt voor een constante spanning, want als het ene onderzoek een dipje kent, gebeurt er elders wel wat. Zo is het tot bijna op het eind: een constant komen en gaan van verdachten, waardoor de lezer moeiteloos op het puntje van zijn stoel blijft balanceren, begaan met het beschrevene en uitkijkend naar wat komen gaat.

Toch moet me van het hart dat er misschien net een verdachte te veel aan bod komt. Bij de voorlaatste verdachte leken alle puzzelstukjes op zijn plaats te vallen en kon ik me perfect vinden in de dader maar, Jeffery Deaver waardig, wordt er een andere dader uit de mouw geschud om tot de bloedstollende ontknoping te kunnen komen, die deze verder briljant gecomponeerde politieroman absoluut verdient.

Liefhebbers van de 'Serie Q' mogen niet twijfelen en kunnen zich Maalstroom blindelings aanschaffen, want als Jussi Adler-Olsen in Noorwegen geboren was, heette hij Frode Granhus! En ondergetekende kan haast niet wachten tot ook Stormen in Nederlandse vertaling verkrijgbaar wordt, want dit smaakt echt naar meer.