Verrassend actueel

Lena Mampaey, een producente van televisieprogramma’s, wordt dood aangetroffen in het decor van haar populaire realitysoap. Voormalig wetsdokter Maurice Mendelsohn, die als adviseur optreedt voor deze reeks, begint zich onmiddellijk vreemd te gedragen. Dat merkt ook zijn vriend en commissaris in ruste John Carpentier op. Alhoewel de zaak in handen gegeven wordt van Leo Dewit, de vroegere beschermeling van John, kan Carpentier de zaak toch niet op zijn beloop laten, en start hij – samen met zijn echtgenote – een schaduwonderzoek.

Dodentocht is het negende deel in de reeks met de Antwerpse speurders Carpentier en Dewit in de hoofdrol. Het tiende en laatste deel van de reeks, getiteld Dood, wordt eind september 2007 in de winkelrekken verwacht.

Met een robuuste vertelstijl die neigt naar wat Deflo op papier zet, levert de auteur een verhaal af dat verrassend dicht aansluit bij de actualiteit. Zo komen thema’s als realitysoaps, Al Qaeda, iedereen beroemd en antisemitisme in de loop van het verhaal aan bod. Het is dus echt een verhaal van deze tijd met een goed in elkaar geknutseld plot.
Jammer genoeg is de weg die de speurders afleggen om tot de ontknoping van de zaak te komen minder goed doordacht. Zo is het zeer onwaarschijnlijk dat de gepensioneerde commissaris en wetsdokter - zo makkelijk – toegang krijgen tot de plaats van de moord, terwijl het daar nog krioelt van de wetsdienaren, omdat het onderzoek nog in volle gang is. Ook maakt Piet Teigeler bij momenten grote sprongen en niet voor de hand liggende wendingen om het onderzoek compact te houden. Zoals nogal eens voorkomt bij boeken die nauwelijks de grens van 200 bladzijden overschrijden, hadden ook hier een paar alinea’s extra een wereld van verschil kunnen maken.

Zonder de evolutie van de personages gevolgd te hebben, die zichtbaar is in de boeken uit de serie, en dus alleen rekening houdend met dit boek, verrast vooral de echtgenote van de ex-commissaris. Deze vrouw, die zich voordien nooit inliet met speurwerk, ontpopt zich tot een buurtonderzoekster eerste klasse als ze al haar vroegere kennissen aanspreekt om de achtergrond van het slachtoffer uit te pluizen. Op zijn minst een vreemde ommekeer...
En toch bewijst de schrijver dat hij wel degelijk de potentie heeft om mooie gecompliceerde, maar toch geloofwaardige personages te creëren. Bewijs hiervan is de man van het slachtoffer, van wie alle aspecten zalig mooi getypeerd worden.

De locatie, in het hart van Antwerpen, verdient eigenlijk meer aandacht dan ze in dit boek krijgt, maar de schrijver weet, ondanks dat hij uitgeweken is naar Spanje, wel mooi te verwoorden wat er leeft onder de lokale bevolking.

Dodentocht is geen meesterwerk, maar toch goed voor een paar uur leesplezier.