Gewoon een degelijke Aspe

Dertig titels in zeventien jaar en meer dan twee miljoen verkochte boeken... In navolging van Hendrik Conscience - de man die zijn volk leerde lezen - mag de West-Vlaamse auteur Pieter Aspe met recht beschouwd worden als de man die zijn volk thrillers leerde lezen.

Met het vaste speurdersduo Pieter Van In en Guido Versavel als gids, laat de auteur zijn publiek genieten van ettelijke markante plekjes van de provinciehoofdstad Brugge en het ommeland. Hoewel Eiland deels gesitueerd is in en rond de Bretoense Golfe du Morbihan, staat er weer een pittoresk stukje Brugge centraal: een modern straatje dat erg doet denken aan een begijnhof. In deze Colettijnenhof, wordt het levenloze lichaam gevonden van Pierre, die al jaren een 'chambres d’hôtes' uitbaat in de buurt van Béluré. Wat bracht de man terug naar zijn geboortegrond? En hebben de vier buren, die het slachtoffer persoonlijk kennen, iets te maken met zijn dood? En hoe zit het met hun gemeenschappelijke poetsvrouw? Vragen genoeg, die het hoofdpersonage gewoontegetrouw probeert te beantwoorden onder het genot van een of meer Duvels.

Naast de spannende verhaallijn is de evolutie van het privéleven van de hoofdpersonages minstens even belangrijk in Aspes boeken. Dit hoge soapgehalte vormt samen met de herkenbaarheid het bindmiddel tussen de auteur en zijn publiek.

Kortom, met een boek van de hand van Pieter Aspe weet de lezer waar hij aan begint en wat hij mag verwachten. Eiland past perfect in de reeks van de Vlaamse tegenhanger van Appie Baantjer. Dit is zowel het sterke als het zwakke punt van de auteur. Hoewel hij erin slaagt een constant aanvaardbaar niveau te handhaven, weet hij echter zelden of nooit te verbazen.

Eiland is dan ook gewoon een degelijke Aspe met een evenwichtige mix van politieroman en soap.