Kruising van Stieg Larsson met Cody Mcfadyen

Karen Rose heeft inmiddels elf titels op haar palmares staan, die alle via een aantal wisselende personages met elkaar verbonden zijn, maar ook los van elkaar kunnen worden gelezen. Slechts drie van haar boeken zijn tot op heden naar het Nederlands vertaald: Sterf voor mij, Schreeuw voor mij en zeer recent Moord voor mij.
Hierin vormt de koelbloedige moord op vijf jonge vrouwen het begin van een zoektocht tegen de klok naar een bende vrouwenhandelaars die niet terugdeinzen voor ontvoering, mishandeling, prostitutie en moord. Luke Papadopoulos, agent van het Georgia Bureau of Investigation, wil echter ook koste wat kost de onzichtbare bendeleider te pakken krijgen, wat weer tot gevolg heeft dat het persoonlijk wordt voor Susannah Vartanian, de zus van zijn collega, die nog altijd een geheim uit haar verleden met zich meedraagt. Een geheim dat een steeds grotere last wordt op haar frêle schouders. Maar de bende blijkt een goed georganiseerde en meedogenloze tegenstander te zijn, die er niet voor terugdeinst een spoor van lijken achter zich te laten in een poging de dans te ontspringen.
Moord voor mij begint al subliem: in een schitterende proloog, die slechts vier bladzijden telt, maar gemakkelijk als kortverhaal een eigen leven kan gaan leiden, steekt de auteur al meer spanning en plotwendingen dan in menig boekwerk.
Daarna volgen, door de omvang in tijd – het boek omvat een periode van dertien jaar – en het grote aantal personages, enkele verwarrende hoofdstukken waarin Karen Rose zo snel mogelijk de beginsituatie schetst, zodat het eigenlijke verhaal kan beginnen.
En dan vallen er in een korte tijdspanne meer doden dan iemand op zijn vingers kan tellen. Toch schaadt dit het verhaal niet. Omdat de auteur de lezer laat meegenieten vanuit verschillende gezichtspunten, waaronder die van zowel de politie als die van de mensenhandelaars, wordt het aantal doden bijna aanvaardbaar. Tegelijk treedt er bij de lezer een gewenning op waardoor het extreme geweld verder in het verhaal niet meer het beoogde schokeffect bereikt.
Moord voor mij zit vol met zwart-wit contrasten, wat het boek een meerwaarde geeft: zo wordt onder andere het bijna onmenselijke verhaal gesitueerd in het, weliswaar fictieve, lieflijke plattelandsdorpje Dutton waar iedereen iedereen kent. Een ander voorbeeld betreft Susannahs onverwachte seksuele voorkeur: een lieve vrouw die zowel geestelijk als lichamelijk mishandeld werd, maar toch zweert bij sm en bondage. Kortom: Karen Rose weet perfect hoe ze met de gevoelens van een mens moet spelen.
Als men het werk van Stieg Larsson zou samenbrengen met dat van Cody Mcfadyen resulteert dat wellicht in Moord voor mij: een groots opgezet verhaal overvloedig overgoten met rauw geweld.