Zeer hoog niveau

Nadat “Leven of dood” mijn eerste verbluffende kennismaking was met de boeken van Michael Robotham, viel zijn in 2003 verschenen debuut “De verdenking” in eerste instantie een beetje tegen. De eerste tien, vijftien pagina’s wisten mij niet meteen te pakken en ik twijfelde al snel of ik het boek misschien weer terug moest zetten in de kast of het toch nog even de kans moest geven. De vergankelijkheid van de roem. Eerst de auteur de hemel in schrijven en hem vervolgens reeds de volgende dag weer na enkele minuten terzijde willen schuiven. Hoofdpersoon Joseph O’Loughlin maakte op mij echter niet direct een verpletterende indruk. De ene monoloog na de andere werd op mij afgevuurd en de toon en klank van het boek was anders dan in het verhaal over Audie Palmer, terwijl ik onbewust op meer van hetzelfde had gehoopt. De opgebouwde goodwill van “Leven of dood” betaalde zich echter wel degelijk uit, want ik besloot toch door te lezen en de volgende dag was het verhaal niet meer te stuiten.

Toen ik aan “De verdenking” begon wist ik al dit het eerste deel was van een inmiddels achtdelige serie over psycholoog Joseph O’Loughlin en politie-inspecteur Vincent Ruiz. Op zich jammer, want daarmee ontbrak uiteindelijk de spanning dat O’Loughlin wel eens de dader zou kunnen zijn. Of een slachtoffer zou worden. Iedereen die het boek las toen het net was verschenen zal mogelijk tot het einde gedacht hebben dat het wel eens verkeerd kon aflopen met de man die nu centraal staat in de meeste boeken van Michael Robotham. Gelukkig bleef er meer dan genoeg over om van te watertanden. Subtiele humor en intense, onderhuidse spanning wisselen elkaar doorlopend af. Politie inspecteur Ruiz werkt zowel O’Loughlin als de lezer herhaaldelijk op de zenuwen, maar aan alles merk je wel dat het een eerlijke, hardwerkende man is die zich kan vastbijten in een onderzoek en zich niet snel op een zijspoor laat zetten. In een klassiek kat en muis spel blijft de moordenaar echter steeds buiten het zicht van de politie en lijkt alleen O’Loughlin te beseffen wat er aan de hand is. Maar zelfs hij is niet voorbereid op het werkelijke scenario dat in de laatste pagina’s van het boek aan de lezers wordt geopenbaard.

Het is overduidelijk één van de vele talenten van Michael Robotham om een uitstekend plot te bedenken dat je niet al uren van te voren ziet aankomen. Het geeft zijn boeken een extra lading en maakt het lezen van zijn thrillers extra de moeite waard. Een goede thriller valt of staat tenslotte bij de ontknoping en een slechte afsluiting kan het boek - zo goed als het misschien tot dat laatste hoofdstuk ook was - uiteindelijk genadeloos de das om doen. Bij Michael Robotham hoef je daar niet bang voor te zijn. “De verdenking” is een uitstekend debuut waarmee Robotham meteen liet zien dat hij uit het juiste schrijvershout is gesneden. Eenmaal uitgelezen is het eigenlijk onvoorstelbaar dat ik- hoe kort dan ook – heb overwogen om dit boek niet uit te lezen. Dit is een thriller van een zeer hoog niveau.

Op naar deel twee.