Wat overblijft is een heel aardig en prettig leesbaar boek met een aansprekende Cotton Stone.

Wat zou er gebeuren als het DNA van Christus in verkeerde handen zou vallen? Het is de op zich redelijk intrigerende ondertitel van Het Graal complot, een thriller die vorig jaar werd geschreven door het duo Lynn Sholes en Joe Moore. Het is een boek in het relatief nieuwe genre dat is ontstaan na het succes van Dan Brown. Een aanstekelijke mix van avontuur, archeologie en Bijbelse geschiedenis. Het heeft de afgelopen jaren een aantal zeer sterke thrillers opgeleverd, maar een nog veel groter aantal mislukkingen. Het Graal complot zit daar ongeveer tussenin, want het is een zeer goed leesbaar boek geworden met een groot aantal mankementen.

Het idee voor het verhaal ontstond al in 1994 toen Lynn Sholes een wetenschappelijk artikel las over de vondst in Jeruzalem van een oude beker die wel eens de befaamde Heilige Graal zou kunnen zijn. De beker bleek zelfs nog opgedroogd bloed te bevatten, maar bleek uiteindelijk toch niet het veelgezochte relikwie te zijn. Sholes besprak het artikel met Joe Moore, die er een prachtig verhaal in zag, maar het idee bleef op de plank liggen. Een paar jaar later besloten ze het talsnog op te pakken en begonnen ze gezamenlijk aan het project te werken. Toen het eenmaal af was, stuurde ze het naar hun uitgever. Helaas werden ze ingehaald door De Da Vinci code. Weliswaar een ander boek met een afwijkend verhaal, maar beide auteurs hadden toch het gevoel dat het gras voor hun voeten was weggemaaid.

Het zoveelste huilverhaal van auteurs die dachten de ultieme thriller te hebben geschreven. Ze gingen daarbij voorbij aan het feit dat tientallen andere schrijvers Dan Brown al voor waren geweest, maar dat die geen van allen de juiste gevoelige snaar hadden weten te raken. Het valt daarbij zeer te betwijfelen of Sholes en Moore het succes van Brown hadden weten te bereiken, want daarvoor is hun verhaal gewoon niet goed genoeg. De jonge reporter Cotton Stone is absoluut een zeer aansprekende personage en het boek laat zich lezen als een sneltrein. Maar het is allemaal veel te mager en absoluut niet geloofwaardig.

Tijdens een reportage in Irak komt de vrouwelijke reporter Cotton Stone terecht bij een archeologische opgraving en krijgt ze de Heilige Graal in haar handen gedrukt. Ze neemt contact op met de priester John Tyler als ze merkt dat ze haar leven mogelijk niet meer zeker is. Ze weet niet hoe snel ze het relikwie in handen van het Vaticaan moet drukken. Maar als het daarna weer snel wordt gestolen, komen Stone en Tyler terecht in een spiraal van bruut geweld.

In het verhaal hebben Sholes en Moore zeer veel Bijbelse theologie gestopt, met rondvliegende engelen en zelfs – in een belangrijke gastrol – de duivel in hoogsteigen persoon. De tempeliers spelen uiteraard een rol, evenals het Vaticaan en allerlei geheime organisaties. Werkelijk iedereen zit in het complot en het is dus een klein wonder dat Cotton Stone en John Tyler het allemaal weten te overleven. Terwijl om hun heen de slachtoffers bijna niet te tellen zijn. Het basisgegeven is zeker interessant, maar het gaat in de uitwerking niet helemaal goed.

Veel boeken in dit genre houden een deel van de geheimzinnigheid intact, daar waar het gaat om zaken die moeilijk te bewijzen zijn. In Het Graal complot wordt gekozen voor een vorm van absolute zekerheid en dat ontneemt het verhaal een deel van de charme. Het slotakkoord valt tegen en bepaalde ontwikkelingen in het verhaal zie je vele hoofdstukken van te voren aankomen. Wat overblijft is een heel aardig en prettig leesbaar boek met een aansprekende Cotton Stone. Met daarnaast de wetenschap dat een tweede boek over haar reeds in de maak schijnt te zijn.