Puur vakmanschap

Soms vergeet je wel eens hoe echte kwaliteit eruit ziet.

Je leest veel thrillers en over een aantal ben je na afloop soms behoorlijk enthousiast. Je schrijft een recensie voor websites als Hebban of voor je eigen blog en drukt je waardering uit in een aantal sterren. Je hebt het dan over de manier van schrijven, de meeslepende actie en de uitgewerkte personages. Bij sommige auteurs is dat inderdaad allemaal dik in orde. Die krijgen dan vervolgens de beste beoordelingen. Niets aan de hand, zo gaat het al jaren en zo zal het ook de komende jaren ongetwijfeld blijven gaan. Tot je plotseling weer een thriller leest die duidelijk maakt hoe je een spannend boek écht moet schrijven. Michael Connelly. De man die met zijn boeken over rechercheur Harry Bosch boven alles en iedereen verheven staat. De auteur die met ieder boek de meeste andere thrillers in de schaduw plaatst. Die met zijn verhalen zo'n onvoorstelbaar hoog niveau weet te bereiken, dat je je plotseling schaamt voor het feit dat je andere thrillers drie of vier sterren hebt durven geven. Hoeveel moet Connelly dan wel niet krijgen? Want laat daar geen misverstand over bestaan: vier of vijf sterren voor een politieroman over Harry Bosch heeft véél meer waarde dan dezelfde beoordeling voor de meeste andere thrillers. Connelly valt niet in dezelfde categorie te plaatsen en is feitelijk een eenzame ster die fel schittert vanuit een totaal ander universum.

Connelly beschrijft elk onderzoek van Harry Bosch op uiterst minutieuze wijze. Nooit zijn er losse draadjes, alles klopt. Ieder detail. Iedere zin is belangrijk. Iedere letter. Ieder woord heeft een betekenis. Het gaat niet om bloedige scenes, niet om breed uitgemolken explosies van geweld. Er zijn geen bijzondere personages bedacht om de boeken extra speciaal - en daardoor ook vaak ongeloofwaardiger - te maken. De boeken over Harry Bosch zijn realistisch en uitmuntend geschreven. Harry Bosch lééft. Hij is echt. Michael Connelly is hooguit uitverkoren om het allemaal op te schrijven. Als lezer loopt je mee aan de hand van de rechercheur en kijk je over zijn schouder mee hoe het onderzoek verloopt. Je voelt zijn frustratie als het niet loopt zoals hij het wil en jubelt met hem mee als er resultaten worden geboekt. Het is live. Alleen niet op de televisie, maar gewoon op papier. Harry Bosch is het keurmerk voor de kwaliteit waar een spannend boek aan moet voldoen.

Met "Tweede leven" bewijzen Michael Connelly en Harry Bosch al het bovenstaande weer opnieuw. Zoals ze dat al jarenlang met bijna ieder boek doen. Het verhaal is geloofwaardig en levensecht. Er is geen enorme fantasie voor nodig om je dat te realiseren. Als Bosch een onderzoek start naar de moord op een winkeleigenaar, komt hij in aanraking met de Chinese onderwereld. De triades. Al snel is hij een mogelijke verdachte op het spoor en lijkt het uiteindelijk een vrij eenvoudige klus te gaan worden. Tot het moment dat zijn dochter in Hongkong vermist raakt en werk en privé onlosmakelijk met elkaar verbonden raken. Bosch stapt op het vliegtuig om samen met zijn ex-vrouw Eleanor de dertienjarige Maddie te vinden. In een voor hem vreemde stad moet hij het zonder ondersteuning opnemen tegen de Chinese maffia.

Wat volgt is puur vakmanschap. Connelly beschikt over de beste pen van alle misdaadauteurs. Hij sleurt je mee langs zowel spannende als emotionele gebeurtenissen en je krijgt tussendoor ook een geheel andere kant van Harry Bosch te zien. Er zijn verwijzingen naar het allereerste boek uit de reeks waarin het verleden van de rechercheur als soldaat in Vietnam aan bod zijn gekomen. De ontknoping is – zoals wel vaker – geweldig en onverwachts. Michael Connelly op de top van zijn kunnen. Ook de vertaling van Martin Jansen in de Wal is uitmuntend en de bekende kers op de taart.


(Kijk voor al mijn recensies op: http://leeswereld.blogspot.nl)