Ongeloofwaardig, maar met een mooi liefdesverhaal tussen de regels door

Een boek met daarin de hoofdrol voor een alligator kan niet anders dan hilarisch zijn, dacht ik. Helaas heeft Homer Hickam deze verwachting niet helemaal waar gemaakt. Het concept is leuk bedacht: Elsie krijgt als huwelijkscadeau een baby-alligator, Albert genaamd, en voedt deze op in de badkamer van het huis waar zij met haar man Homer woont. Na verloop van tijd heeft Homer genoeg van de aanvallen van Albert en geeft Elsie de keus: hij eruit, of Albert eruit! Elsie besluit dat Albert naar huis terug moet. Zo begint een road-trip dwars door Amerika, vol met waanzinnige avonturen.

De schrijver pretendeert dat het een waargebeurd verhaal is, Homer en Elsie zijn zijn ouders. Uiteraard moeten we dat waargebeurde met een korreltje zout nemen. De avonturen zijn té ongeloofwaardig om waar te zijn. Ook is het bij vlagen flauw en onorigineel. Zoals wanneer Homer bij een bankoverval verzeild raakt en deze met behulp van Albert weet af te wenden. Het zou het scenario van één van de honderd Police Academy-films kunnen zijn. En zullen zijn ouders echt John Steinbeck hebben ontmoet en de inspiratie zijn geweest van Druiven der gramschap?

Maar als je tussen de regels door leest, leer je een merkwaardige liefdesgeschiedenis kennen. Elsie is getrouwd met Homer omdat haar grote liefde Buddy niet meer beschikbaar was. Tijdens de road-trip met Albert leert ze Homer echter pas goed kennen. Homer ontpopt zich van een saaie sul tot een stoere vent die alles doet om Elsie te beschermen.

“ ‘Maar ik ga alleen Albert maar naar huis brengen,’ zei Homer.
‘Lieve schat, we kennen elkaar nog maar een paar uur, en toch weet ik dat je veel meer doet dan dat. Wat heb je al op je reis geleerd?’
‘Dat het langer duurt om door Virginia en North Carolina heen te komen dan ik had gedacht.’
Ze glimlachte. ‘Dat is een mooie ontdekking. De meeste dingen kosten meer tijd dan we hadden ingeschat. Maar hoe zit het met de liefde? Zal de liefde meer tijd kosten dan je denkt?’
‘Van liefde weet ik niets.’
‘Dat is waar,’ beaamde ze. ‘Maar elke kilometer die je aflegt op deze reis is bedoeld voor dat ene waar je niets van weet.’ “

Elk hoofdstuk begint de auteur met een stukje uit zijn eigen leven en wat de aanleiding was voor zijn ouders om weer een ander avontuur tijdens Alberts reis aan hem door te vertellen. Achterin het boek staan ook echte foto’s van Homer en Elsie. En dat feit doet je een fractie van een seconde twijfelen: zou Albert dan toch bestaan hebben?

Wie van gekke onzin, maar goed vertelde verhalen houdt, zal Albert moet naar huis een heerlijk boek vinden. Ik vond het af en toe te veel van het goede.