Feest der herkenning

Nadat een stel schoolvriendinnen weer eens te lang in de kroeg heeft gehangen, besluiten ze om een blog bij te gaan houden over hun fantastisch rotleven. Dit resulteert in de website wine-up.nl. Hun motto: “Geen gezeur, meer wijn! Ook al heeft het leven zich op de veertigers gemunt, je moet gewoon blijven lachen”.
Enkele blogs van deze site zijn gebundeld in het boek “Geen gezeur, meer wijn!”
Anna (42, getrouwd en 2 kinderen), Esmee (40, getrouwd en 2 kinderen) en Caro (40, gescheiden en 3 kinderen) vertellen om de beurt belevenissen uit hun drukke bestaan. Als veertig-plus moeder met twee puberdochters waren enkele stukjes echt hilarisch en herkenbaar. Zoals het gegeven dat je niet meer “bij” bent wat gave termen betreft. “Wat dus heel erg uit is, en mogelijk allang bekend bij iedereen, maar voor mij een grote verrassing: gaaf, cool, vet.”

Het hoofdstuk over daten had wel wat korter gemogen. Dit wordt alleen door Caro gevuld, omdat zij als enige single is, maar het duurt te lang en ik miste de andere twee schrijfsters.
De indeling en lay-out van het boek is in het begin wennen. De verschillende hoofdstukken zijn opgemaakt als columns, zoals je ze ook in tijdschriften ziet. Maar ik wil het gevoel hebben dat ik een boek aan het lezen ben, en niet de Viva of de Flair.
De naam van degene die het stukje schreef, stond onderaan de pagina verstopt. Dat had beter bovenaan kunnen staan, zodat je direct weet of je met Anna, Esmee of Caro te maken hebt.

De hoofdstukken worden afgewisseld met uitspraken, zoals: “Het weerbericht van vanavond: 99% kans op wijn.” Van deze uitspraken zijn ook ansichtkaarten gedrukt, die erg leuk zijn om naar een veertig-plus vriendin of zus te sturen.
Ook de lijstjes met uitspraken van kinderen zijn geweldig, ik voelde de schaamte bij de moeders gewoon! (tegen bejaarde buurman: “wanneer ga jij dood?”)

Ik heb het boek meegenomen op vakantie. Ik was verdiept in een erg spannende thriller, maar als dat me af en toe teveel werd, pakte ik dit boek en kon ik even heerlijk ontspannen achterover liggen en lachen, om mezelf en al die andere veertig plussers.