Thriller die geen thriller is

Voor de Hebban leesclub mocht ik het boek ‘Onderspit’, debuut van schrijver Per-Anton Olsson, lezen.
Ik werd vooraf getriggerd door het genre ‘literaire thriller’ en de playlist op Spotify. En doordat de auteur een Scandinavisch pseudoniem had gekozen, zag ik erg uit naar het boek.
Helaas kwamen deze verwachtingen niet uit.

Het boek gaat over Stendert die uit gaat rusten in een B&B in de buurt van Utrecht. Daar komt hij terecht in een bont gezelschap van mensen met elk hun eigen bijzondere verhaal.
En wanneer blijkt dat één van de verhalen niet klopt, gaan Stendert en medebewoonster Kat op zoek naar de waarheid en reizen ze hiervoor zelfs samen naar Zuid-Frankrijk.

Het boek zit vol muziekfragmenten. Ik vind het teveel fragmenten, omdat ik elke keer hierdoor weer uit het verhaal gehaald werd. Het zijn bekende nummers die ook bij mij herinneringen oproepen. Maar uiteindelijk doorzag ik dat deze fragmenten behoorden bij de gedachtegang van Stendert. Hij had een enorme muziekkennis en zijn geheugen zit vol muziekfeitjes die hij te pas en te onpas benoemde. Hierdoor pasten de muziekfragmenten uiteindelijk wel bij het verhaal.

Het boek leest in eerste instantie vlot maar ik merkte dat ik verderop me er steeds toe moest zetten om verder te lezen. Sommige stukken lazen lekker door zoals het verhaal van Bloem, maar andere delen boeiden mij minder en dan pak ik het boek ook minder makkelijk weer op.

Het boek valt onder het genre literaire thriller maar ik vind dit niet kloppen. Bij een thriller verwacht ik een echt spannend boek, dit kan psychologische- of fysieke spanning zijn maar spannend is het in ieder geval. In dit boek kabbelt het verhaal door met een paar kleine spannende stukjes die uiteindelijk niet eens zijn blijven hangen. Jammer.