Less is more

Een stad, het meisje en de duivel is de derde roman van de in Lübeck geboren Svealana Kutschke ( 1977).
In het Duits uitgegeven met de meer toepasselijke titel Stadt aus Rauch.

Het boek speelt in de Hanzestad Lübeck , een stad liggend aan de Oostzee aan de mond van de Trave. De stad en de rivier spelen een donkere en mysterieuze rol in het boek.

Magdalena zwerft door Lübeck al schuilend voor storm en harde regen terwijl ze op het punt staat te bevallen. In haar wanhoop loopt ze de Trave in. Maar tegen iedere verwachting in wordt de baby Lucie geboren en overleeft op haar buik.
Dit is het begin van het verhaal van de vier generaties, hoe ze hun leven lijden met het verleden als last meedragend, hun strijd om te overleven, hun relaties met mannen. De vrouwen lijden onder een vloek en proberen daar aan te ontsnappen. De duivel is daarbij steeds aanwezig, houdt hen in de gaten maar lijkt geen kwaad in de zin te hebben.

Dit alles in de periode van de 20e eeuw met de invloed van de geschiedenis die een grote rol speelt, de Weimarrepubliek, WO 1, het antisemitisme , neonazisme, WO2, de periode na de oorlog.

Volgens de introductietekst is het een roman in de zin van Thomas Manns Buddenbrooks. Echter deze vergelijking is m.i. geheel ten onrechte.
Behalve de stad Lübeck en dat het om een familieverhaal gaat, zie ik geen enkele overeenkomst.
Het verhaal dat Kutschke probeert te vertellen gaat geheel ten onder aan een overdaad aan beeldspraak, metaforen , mystiek en bovennatuurlijke gebeurtenissen.
Daarbij springt de auteur van de ene periode naar de andere en is er nauwelijks enige chronologie te bekennen.

Ik geef het slechts twee sterren, omdat het voor mij een bijna onleesbaar boek is, asngezien ik niet bij iedere zin wil nadenken over de betekenis of bedoeling.
Ik denk dat het verhaal in basis heel goed is maar verdrinkt in al wat er omheen opgetuigd is.