Schemerdieren

De achterflap van het boek Schemerdieren biedt genoeg pluspunten om het te gaan lezen. Nieuwsgierig als ik ben ga ik vol goede moed aan het boek beginnen. Maar het vlotte boek wat ik verwachtte strand al na het lezen van de eerste twintig bladzijden. Er zit geen vaart in het verhaal van de conciërge Pier Sikkema en zijn psychiatrische zieke vrouw. Het verhaal start en daar zou het boek overgaan over de dochter die van de ene op de andere dag het huis verlaat en hoe dit het leven van Pier drastisch veranderd. Ja er gebeuren wel de nodige dingen, maar het is op een zo vlakke manier geschreven dat ik niet in het verhaal kom. De toon van het boek is neerslachtig en rommelig. Het enige wat duidelijk is is dat hoe je in je jeugd opgroeid je vormt voor de rest van je leven, positief zowel als negatief. Het Friese landschap is verder dan die eerste zin in het boek niet meer aan bod gekomen en daar is niets idyllisch aan. Al met al vond ik het een tegenvallend verhaal. Warrige verhaallijnen en de stijl is neerslachtig. Ik zou bijna zeggen lees dit niet wanneer je zelf labiel bent.
Jammer ik had er zo veel meer van verwacht.