Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een juweeltje!

Eus Wijnhoven 12 december 2018
Thomas Mann is vooral bekend vanwege werken als Buddenbrooks, Docter Faustus en De toverberg. Psychologische romans met uitgebreide verhaallijnen, ingenieus in elkaar verweven. Dat hij ook in staat was tot het kleine verhaal, bewijst hij met Baas en hond dat oorspronkelijk in 1919 werd gepubliceerd.

De familie Mann voelt zich min of meer verplicht bastaard patrijshond Bauschan in hun gezin op te nemen. Ondanks de aanbevelingen van de pensionhoudster die het scharminkel aanbiedt, heeft de pup kromme voorpoten, een snor als van een schnauzer, een tijgerprint in plaats van een vlekkenvacht. De jacht beschouwt hij als een spel en als het dier een prooi vangt groter dan een veldmuis, weet het er geen raad mee. Op zich zijn dat voor de lezer bij voorbaat aanbevelingen om van een dergelijke hond te gaan houden. Thomas Mann doet echter meer.

In Baas en hond omschrijft Mann het gedrag van Bauschan/honden op voortreffelijke wijze. Zoals bijvoorbeeld een vreemde hond die Bauschan nadert: “Nu zijn ze elkaar tot op twintig schreden genaderd, en de spanning is ontzettend. De vreemdeling is op zijn buik gaan liggen, ineengehurkt als een tijgerkat, de kop voorwaarts gestrekt, en in deze struikrovershouding wacht hij op Buaschans komst, blijkbaar om hem op een gegeven moment naar de strot te vliegen. Dit gebeurt echter niet, en Bauschan lijkt het ook niet te verwachten…” Iedere hondenliefhebber herkent het gedrag dat in deze novelle zo lieflijk beschreven wordt, en zal de eigen hond daarin herkennen.

Naast de wijze waarop Mann het gedrag van zijn hond beschrijft, doet hij een gedetailleerd verslag van de fauna in de buurt van zijn villa, de planten- en bomengroei, de natuur van zijn huis tot aan de nabijgelegen rivier. “Het is geen bos en het is geen park, het is een tovertuin, niets meer en niets minder. Voor dit woord wil ik instaan, ook al gaat het hier in laatste instantie om een karig, beperkt en tot gebreken neigend stukje natuur dat met een paar eenvoudige botanische namen uitputtend gekarakteriseerd is. … Er zijn donkere plekjes, die zo volgepropt staan met vlier-, liguster-, jasmijn- en vogelkersstruiken dat je de geuren op exuberante junidagen nauwelijks bergen kunt.”

Baas en hond zal zelfs hondenbezitters die zelden of nooit lezen, tot verrukking brengen: ‘Moet je luisteren, liefje, dit gaat over onze Blackie!’ Ook natuurliefhebbers kunnen hun hart ophalen aan de beschrijvingen die niemand anders zo mooi kon geven als de grote maestro Mann ihm selbst.
8

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Eus Wijnhoven