Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Onheilspellend vanaf de eerste pagina's

Eus Wijnhoven 29 augustus 2016
Nadat hun enige zoon Michael is verongelukt (of ligt dat toch even anders?) besluiten Hildegard en Karl Kratz een kind van dezelfde leeftijd te adopteren: Julien. Deze zestienjarige jongen verblijft sinds twee jaar in het Pelzer-Hoffmann instituut, een tehuis voor wezen en kinderen wiens ouders niet meer voor hen kunnen zorgen. De jongen deelt een kamer met de veel oudere Neil, een verwarde geest die continu quizvragen stelt aan Julien. Ze zijn volledig op elkaar gericht.
Het liefst was Julien teruggekeerd naar zijn moeder, die echter in een verpleeginrichting verblijft. Hij verlangt naar geborgenheid, naar ‘gewoon’: gewoon samen aan tafel, gewoon samen tv kijken, gewoon samen zijn, zoals in een gewoon gezin. Daarom is hij dan ook verheugd als de familie Kratz hem komt halen. Vanaf dat moment is alles erop gericht maar te mogen blijven, samen gezinnetje te spelen. Alles wat (vooral Hildegard) Kratz hem voorstelt, vindt hij oké, wat zij mooi vindt, vindt Julien mooi, wat zij afwijst, wijst hij af. Kortom, hij cijfert zichzelf helemaal weg. Aan de andere kant doet ook Hildegard haar best het de jongen zoveel mogelijk naar de zin te maken, ten koste van zichzelf. Het verlangen van Julien naar Neil kan zij echter niet bevredigen, zelfs niet nadat deze ongevraagd een weekje is blijven logeren. Als Hildegard Neil weer terugbrengt naar het instituut, verneemt ze wat er daadwerkelijk is gebeurd met Michael. Ineens staat haar relatie met Karl op het spel.
De nieuwe Kratz is van een verontrustende schoonheid. Onheilspellend vanaf de eerste pagina’s. Enerzijds wil je het boek wegleggen, omdat je de waarheid niet onder ogen wilt zien, anderzijds kun je niet stoppen met lezen. Wát een boek!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Eus Wijnhoven