Feminisme tot op het bot

Murat Isik heeft met 'Mijn moeders strijd' een ode aan zijn moeder geschreven. Als meisje was zij niets waard in hun armetierige dorpje Kemere Hemgini (stenen van honing). Zo zoet was de plaats echter niet. Het was letterlijk een strijd te overleven. Maar moeder weekt zich los, ondanks (!) haar man maakt zij carrièrre en dwingt haar kinderen een universitaire opleiding te volgen. Ten slotte heeft zij zich zo opgewerkt, dat zij in staat is een eigen huis te kopen.
'Mijn moeders strijd' is een prachtig kleinood. Soms voelde ik me een voyeur: waarom vertelt Murat me dit allemaal? Zijn slot, "ik ben een feminist", is zeer overtuigend. Murat, morgen zie ik je in Den Haag. Naast jouw handtekening wil ik die van je moeder in mijn exemplaar!