Het kroop onder mijn huid (met quotes dus mogelijk spoilers)

In het slot van deze trilogie komt er (eventjes) weer een point of view bij van iemand anders. En ook de gedachten zijn nu van iemand anders dan in de andere twee boeken. Leuk dat er iets constants in de boeken zit wat toch variabel is.

Op een gegeven moment viel het me op dat het gedachtenperspectief toch anders geschreven is dan in de vorige boeken, vlak daarna viel het kwartje/werd het duidelijk waarom. Ik heb even teruggebladerd maar dit bleek al vanaf hoofdstuk 1 anders te gaan, maar het bouwt dus subtiel op.

De personages maken weer genoeg mee; het dilemma van keuzes maken... je weet nooit van tevoren welke invloed ze hebben op de toekomst.

Gebeurtenissen en emoties worden weer zo goed omschreven, het kroop bij mij onder mijn huid, hierna even wat luchtigers gelezen om weer een beetje te neutraliseren ;-).

Hieronder weer wat zinnen uit het boek die de rauwe emoties weergeven:

"In jullie angst maakten jullie dingen van ons. Voorwerpen. Wapens."

"Als je in je hart kijkt, kan je dan werkelijk zeggen dat jij niet uit zelfverdediging zou doden? Of om de mensen te redden die je liefhebt? Zou jij het echt anders hebben gedaan?"

"Gevangen zitten in je eigen lichaam, afgesneden zijn van een deel van jezelf."

"Mijn dromen zijn míjn gebied, ze waren de last die ik droeg."

"Ik snap het gewoon niet. Hoe kun je zo vastzitten in dat angstbeeld dat je hart en geest blind zijn voor logische argumenten en normale liefde?"

"We dragen allemaal onze eigen lasten. Soms moet je er gewoon doorheen bijten en hopen dat het later beter wordt. Ik ben heel erg hard aan het bijten..."