een verhaal met een glimlach

Om te beginnen bedank ik Hebban en uitgeverij HarperCollins dat ik dit boek mocht ontvangen en deelnemen aan deze leesclub, mijn eerste ooit.
Ik heb me ingeschreven voor deze leesclub omdat er een vergelijking wordt getrokken met het boek De 100-jarige man die uit her raam stapte en verdween. Om dat verhaal heb ik in een deuk gelegen! Ik ken verder geen andere boeken van Homer Hickam, dus deelname aan deze leesclub was meteen mijn eerste kennismaking met deze auteur. En die kennismaking was me aangenaam, hoewel het verhaal niet in de buurt komt van de humor en hilariteit die De 100-jarige man kenmerkte. Maar dat hoeft ook niet. Dit verhaal had andere kwaliteiten.
Homer is een mijnwerker in een klein dorpje in het West-Virginia van de jaren '30 en getrouwd met Elsie. Elsie heeft van een jeugdliefde een alligator gekregen voor haar huwelijk. De alligator heet Albert en Elsie houdt veel van hem. Helaas geldt dit niet voor Homer en de spanning loopt zo ver op dat het er op uitdraait dat ze besluiten Albert terug te brengen naar Orlando, Florida, waar hij vandaan komt. In hun oude Buick vervoeren ze Albert in een teil op de achterbank terug naar zijn geboortegrond, of moet ik zeggen water? Wat in eerste instantie een reis van 2 weken heen en terug had moeten worden, wordt uiteindelijk een roadtrip van maanden, misschien zelfs jaren waarin Homer, Elsie, Albert en een haan zonder naam in allerlei absurde avonturen terecht komen.
Dit lijken ingrediënten voor een hilarisch en komisch verhaal en ondanks dat Homer en Elsie te maken krijgen met radicalen die een fabriek willen opblazen, acteurs worden in een Tarzan film en zelfs een honkbalcarriere dreigen te krijgen, wordt het nergens zo leuk dat je het uitschatert van het lachen. Wat er wel is, is een bijna constante glimlach om de gebeurtenissen die er uiteindelijk voor zorgen dat Albert een mooi nieuw leven krijgt in de vijver van een golfclub in Florida, Elsie eindelijk doorkrijgt van wie ze echt houdt en Homer eigenlijk blijft wie hij is, een mijnwerker uit West Virginia, maar dan wel een knappe met mooie blauwe ogen en een mooie vrouw.
Voor mij is dit een verhaal over echte liefde, hoop en de loop van het leven dat je toch niet tegen kunt houden
Drie sterren van mij omdat het verhaal niet helemaal waarmaakt wat de achterflap van het boek belooft, maar wel goed genoeg om je even in onder te dompelen als je in een wat melancholische, romantische bui bent.