Verborgen schatten

In wat voor genre plaats je een boek als 'Hoe het zo gekomen is/How it all came to be'? Eigenlijk is dat geen relevante vraag om een boek te kunnen waarderen, maar toch plaats je het als lezer graag in een hokje.Dertig fabels die je elk over een bepaald onderwerp laten nadenken en die lezen als een verhalenbundel.

Fenna Smilde probeert aan de hand van dieren en hun karaktertrekken vorm te geven aan bepaalde fundamentele vragen en onderwerpen die ons allemaal bezig houden. Dat kan heel diep gaan en soms blijft het iets luchtiger.
Waar gaat het dan zoal over? Soms heeft een fabel één overkoepelend thema en vaak zit het dan al verstopt in de tussentitel die bij dat verhaal hoort. Bijvoorbeeld over het verhaal van de zwaluw die naar het zuiden vliegt. De tussentitel is 'Weten' en dat komt erg duidelijk naar voren. 'Alles wordt geleerd, zei de giraf. Nee hoor, zei de zwaluw, sommige dingen weet je gewoon.'
Toch is het niet altijd zo duidelijk wat er precies wordt bedoeld en overheersen de details wat teveel het overkoepelende thema.

De giraf is vaak erg aanwezig en drukt dan een behoorlijke stempel op de conversatie. De stijl die bij de giraf hoort is wollig en daardoor moet je als lezer vaak flink aan de bak om de hersenen te laten kraken. Dat is leuk, maar het zorgt er ook voor dat je niet in één keer alle fabels achter elkaar kan lezen. Dat is gewoon echt teveel van het goede. Dan gaat alles wat op elkaar lijken en apprecieer je de individualiteit van de verhalen niet meer. Dat komt mede door de woordkeuze en de algehele schrijfstijl. Er is gekozen voor een vrij simpele stijl (ook al is de inhoud niet altijd zo makkelijk). Het resultaat is dat het soms voelt als een herhaling, terwijl er tussen de parabels toch wezenlijke verschillen zitten. Het is ook niet zo dat er een beperkt vocabularium wordt aangehouden, maar misschien was nóg meer variatie wel aan te raden geweest. Op de één of andere manier strookt de inhoud soms niet met de stijl. Alsof wat er staat in een te jeugdige stijl is geschreven en toch heel ingewikkeld is, waardoor je het meerdere malen moet lezen. Bij een hoogdravender taalgebruik ben je er als lezer al meer op bedacht om na te denken en minder uit evenwicht gebracht door een ingewikkelde inhoud.

De parabels zijn nochtans echte pareltjes als je ze ontleedt. Er zitten heel veel zegswijzen in verstopt en kleine knipogen. Bijna elke regel is een schat aan informatie. Je kan lezen en herlezen en nog eens herlezen, en toch telkens iets nieuws ontdekken. Ook de eindnoten herbergen heel wat leuke weetjes. Als je de fabels in het Nederlands leest, is het zeker de moeite om ook de Engelstalige noten door te nemen. Er staan heel wat wetenswaardigheden in over Nederlandse gebruiken. Dat is waarschijnlijk voor de Vlamingen onder ons ook nog eens erg leerzaam!

Al bij al is 'Hoe het zo gekomen is' echt een leuk boekje. Om rustig door te nemen en te reflecteren, en te genieten van de constructie van de fabels. Het is een aanrader voor wie van psychologische doordenkertjes houdt.