Eindelijk....

Het overheersende gevoel na het lezen van dit boek is echt wel : Eindelijk heb ik het gedaan! Eindelijk heb ik voor mijn gevoel de klassieker der klassiekers gelezen! Het boek waar zoveel over geschreven wordt en wat iedereen die het leest ook geweldig vindt.

Het verhaal van de zussen Bennet die 'aan de man moeten' is er eentje dat alom bekend is en wat niet zonder slag of stoot gaat.
Doordat het boek in een andere tijdsgeest is geschreven moet je er als hedendaagse lezer wel even inkomen. Het woordgebruik en de zinsbouw zijn anders dan we nu gewend zijn. Het geeft zeker extra charme maar goed...je moet er wel doorheen komen!
Als je je laat meevoeren door het verhaal dan kan je niet anders dan zwijmelen en zwichten voor de knappe adelijke mannen en gniffelen om de koppigheid van Lizzy. Je wordt meegenomen op de reis die deze laatste onderneemt om volwassen te worden en te leren voor zichzelf uit te maken wat goed of slecht is voor haar.
De thema's in de titel komen ruimschoots aan bod in het boek maar ook de emancipatie van de vrouw en de kritiek op de tijdsgeest krijg je er ongezouten bij. Het wordt allemaal keurig verpakt tussen de regels door maar de ondertoon is sterk aanwezig en je merkt dat het boek geschreven is door een vrouw met een kritische geest.
De conclusie is : iedereen moet dit boek gewoon minimaal 1 keer gelezen hebben. Het is zoveel meer dan een romantisch verhaal. Het gaat gepaard met een lach en een traan en een portie gezond verstand!