Opzoek naar je zelf in een blinde wereld

Dit verhaal gaat over Parker Grant die sinds haar zevende blind is. Op haar zestiende sterft haar vader geel onverwacht en komt haar tante met haar gezin bij haar inwonen. Ondanks dat Parker blind is maakt ze er een gewoonte van om s ’morgens heel vroeg een stukje te gaan hardlopen. Parker heeft ondanks dat ze blind is haar leven strak in handen maar daar komt verandering in als Scott Kilpatrick de jongen waar ze ooit verliefd op was weer op haar school opduikt. Parker beslist voor haarzelf dat ze hem gewoon gaat negeren maar het verleden negeren lijkt toch iets moeilijker dan ze afhankelijk had gedacht en hoe meer dat ze te weten komt over wat er nu echt tussen haar en Scott is gebeurd Hoe meer Parker zich afvraagt of de dingen nou altijd zijn zoals ze lijken.

Het verhaal is zeker de moeite om eens te lezen zeker omdat je toch een kleine inkijk krijgt hoe het nou is om blind te zijn in welke obstakels dit soms met zich mee kan brengen zowel in de positieve als in de negatieve zin. Ook vond ik het een zeer leuk gegeven dat er ook wat aandacht werd besteed aan sport met namen hardlopen en hoe dit nou eigenlijk voor iemand die blind is in zijn werk gaat.

De personages zijn zeker ook geweldig neergezet in dit boek al zal het misschien even wennen zijn aan de aparte manier waarop ze in dit boek worden beschreven net omdat de hoofdpersoon blind is.

Parker maakt in dit boek een zeer interessante ontwikkeling door eerst vond ik haar nogal bod en irritant maar naarmate het boek vordert gaat ze zich meer openstellen voor de andere rondom haar. Ook de andere personages ontwikkelen zich op een goed geschreven manier doorheen het verhaal maar ik vond dat de ontwikkeling van Parker er voor mij torenhoog bovenuit kwam.

Ook was dit boek voor mij zeer herkenbaar. Ik herkende mezelf wel een beetje in Parker en dat was soms wel heel even schikken. Dit boek heeft me geleerd dat blind zijn niet meteen het einde van de wereld is en daarvoor ben ik de auteur zeer dankbaar.