Prima boek!

In dit boek volgen we psychiater-in-opleiding Edgar Simons. Sinds een dodelijke zelfmoord van een patiënt van hem, staat hij onder toezicht van zijn opleider. Als persoon is hij een eenzaat, maar als zijn oma belt, springt hij meteen recht om naar haar toe te gaan. Aangezien zijn privéleven niet veel voorstelt, stort hij zich op zijn werk. Vooral met één patiënte, Stella, bouwt hij een bijzondere band op. De afstand moet bewaard blijven, want ze zijn tenslotte arts-patiënt, toch is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan...

Het boek heeft korte hoofdstukken. Doorheen de hoofdstukken leer je Edgar beter kennen, maar toch niet helemaal. Hij wordt neergeschreven als een eenzaat en dat gevoel krijg je als lezer ook. Hij is moeilijk te doorgronden. Stella is dan weer zo neergeschreven dat je ze meteen voor je ziet. Iedereen kent zo'n meisje wel, ook al heeft zij dan niet meteen borderline.

De auteur gebruikt heel veel medische termen. Voor professionelen in de zorgsector komt het allemaal bekend voor, maar voor de zogenaamde leken is het misschien handig om een woordenboek erbij te halen. Niet alle medische termen hoefden voor mij in het verhaal te staan. Een voorbeeld hiervan zijn de woorden clavicula en sternum. Deze woorden hebben eigenlijk niets te maken met het verhaal op zich, dus hier kon de auteur beter sleutelbeen en borstbeen gebruiken, zodat het toch een bredere toegankelijkheid heeft. Het woord suïcide wordt ook vaak gebruikt. Dit is al een meer bekend woord, ook voor de leken, maar hier kon evengoed zelfmoord gebruikt worden. Aan de ene kant begrijp ik het gebruik van de medische termen wel, maar aan de andere kant vind ik het jammer voor de leken en de toegankelijkheid van het boek.

De schrijfstijl is vlot, maar niet zo vlot dat je het boek kunt bestempelen als "tussendoortje". De zinnen zijn mooi, maar af en toe moeilijk, opgebouwd. Je kunt het ook niet gewoon lezen, je moet er echt wel bij nadenken af en toe.

Al bij al vond ik het een prima boek. Helemaal in mijn genre, korte hoofdstukken, een mooi verhaal en herkenbare personages. Mooi debuut van Erik Rozing.