Mooi verhaal

Daisy en haar zoontje Georges vertrekken voor een weekje naar het ouderlijke huis van Daisy. Daisy's man Anthony moet nog eventjes in Londen blijven voor zijn werk. De liefde tussen hen is redelijk bekoeld als Daisy vermoedt dat Anthony vreemdgaat. Op het landgoed ontmoet ze de knappe Nederlander Matthias, die haar hart sneller doet slaan. Haar verstand zit in een immens gevecht met haar gevoel. Wat moet ze doen?
Ondertussen beleeft de gameverslaafde Georges de tijd van zijn leven op het landgoed. Samen met zijn opa zet hij de jacht achter de mollen die het tennisveld van opa ruïneren. Maar zijn het wel echte mollen?

Dit verhaal tovert meteen een glimlach op je gezicht. Vooral de liefde en de vriendschap tussen Georges en zijn opa. Zo'n band wens ik mijn eigen kinderen ook toe.
De sfeerschepping in het boek is mooi. Als lezer verlang je zelf naar de rust en de stilte van de natuur. Het contrast met het drukke Londen is dan ook groot.

De witte duif is een mooi verhaal. Doordat het maar 123 pagina's is, is het snel uit. Voor mij moest het niet langer geweest zijn. De lengte van het verhaal was goed zoals het nu was.