Samen met Sancho en Lut naar Spanje!

Nadat ik de achterflap gelezen had, dacht ik een verhaal te lezen in de trant van Ik vertrek. Een koppel dat alles achterlaat om iets nieuws te beginnen in een ander land. Dat deden ook Sancho en Lut.

Sancho (niet zijn echte naam) en zijn vrouw Lut besloten in de jaren '90 naar de Spaanse Pyreneeën te trekken om er een patisserie te openen. Na heel wat verbouwingen, aankopen en geklungel in het moeilijke Spaans, openden ze Las Natas. Na twee jaar moet Lut noodgedwongen weer naar België terugkeren en houdt Sancho de zaak alleen open. Hij krijgt weliswaar hulp van zijn personeel, maar het is natuurlijk niet fijn om zo lang gescheiden te zijn van je vrouw. Na ongeveer 10 jaar keert ook Sancho terug naar België. Hij laat Las Natas achter, maar keert met fijne herinneringen terug.

De schrijfstijl is goed en leest vlot. Sancho maakt af en toe grappige vergelijkingen. Het boek daarentegen is geen Ik vertrek-stijl. Het aandeel van hun eigen avonturen, hun beslommeringen tijdens de verbouwing, ... is eerder klein. De andere dorpsbewoners en de prachtige natuur krijgen wel een prominent plekje in het boek. Zo komt het thema "vogels" vaak aan bod.

Spaans is geen gemakkelijke taal en daar heeft Sancho ook tegenaan gelopen. In het boek is er dan ook een paar keer een "misverstandenwoordenboek" opgenomen. Net zoals in het Nederlands hebben sommige woorden een dubbele betekenis, maar als je net het verkeerde woord of uitgang van het woord in een zin gebruikt, resulteert dit in hilarische toestanden.

Ik vond het zelf een beetje jammer dat er niet meer over henzelf in het boek staat. Ik verwachtte een Ik vertrek-stijl, maar kreeg het niet. Dit betekent uiteraard niet dat ik het geen goed boek vond, want als je je even in een typisch Spaans dorpje in de Pyreneeën wilt wanen, overgoten met aardbeienijs, vanille-ijs, chocolade-ijs, ... is Dos bolas, por favor! een ideaal boek. Ik heb zelf zin gekregen in een lekker ijsje... ;-)