Lezersrecensie
Hedendaags sprookje
In dit boekje trekken we naar een landgoed. Een familie, bestaande uit grootouders en zoon Robert en schoondochter Celeste, wonen op het grote domein. Robert en Celeste zijn hun zoon Jack verloren aan leukemie. Het verdriet zit nog heel diep, vooral bij Celeste. Wanneer de zus van Robert bekend maakt dat ze terug naar Engeland verhuist en dat haar zoontje Bruno bij Robert en Celeste moet logeren, is Celeste weigerachtig. Ze heeft geen zin om op Bruno te passen. Toch lukt het Bruno om Celeste haar hart te laten open stellen en haar het ultieme, gouden licht te laten zien...
Het verhaal is heel mooi opgebouwd en geschreven. Het lijkt bijna een sprookje. Als lezer vertoef je mee op het landgoed en verovert Bruno ook de harten van de lezer.
De schrijfstijl is mooi en magisch te noemen. In deze tijd (van de ellendige actualiteit) is dit een puntje in de duisternis, een gouden licht in de duisternis.
Het verhaal is heel mooi opgebouwd en geschreven. Het lijkt bijna een sprookje. Als lezer vertoef je mee op het landgoed en verovert Bruno ook de harten van de lezer.
De schrijfstijl is mooi en magisch te noemen. In deze tijd (van de ellendige actualiteit) is dit een puntje in de duisternis, een gouden licht in de duisternis.
1
Reageer op deze recensie