Aangrijpend

"Het zal wel een verkoudheid zijn." Op 30 januari 2009 voelde Krista zich wat ziekjes. Op aanraden van haar moeder stemde ze in dat de dokter zou langskomen. Geen minuut te laat, want anders zou Krista er niet meer geweest zijn. Ze is brutaal aangevallen door streptokokken en heeft gevochten voor haar leven. Ze overwon, maar moest er wel 2 onderbenen en een halve rechterhand voor geven. Beetje bij beetje neemt ze de draad van haar leven weer op... met onderbeenprothesen.

De cover doet op het eerste zicht gewoontjes aan. Krista Bracke staat er zelf op. Na een deftige kijk op de cover gericht te hebben, zie je dat de beenprothesen ook op de foto staan. De gelakte teennagels zijn een subtiel detail. Goed over nagedacht!

Het boek is onderverdeeld in kleinere hoofdstukken. Het is niet chronologisch opgebouwd waardoor je sprongen in de tijd neemt en weer terug. Veel hinder heb ik niet ondervonden. Er wordt meestal wel duidelijk aangegeven waar in de tijd het verhaal zich situeert.

Het mooiste moment uit het boek, dat me zeker is bijgebleven, is dat de Radio 1-collega's, VRT-werknemers, ... allemaal hebben bijgelegd voor de elektrische driewielbakfiets van Krista. Deze fiets werd niet terugbetaald, ondanks dat hij goedkoper was dan een gammele fiets die ze normaal wel vergoeden. Dit vind ik echt een mooi geste van de collega's.

Het was een mooi boek, het is aangrijpend wat er gebeurd is met Krista, maar op de één of andere manier trok het me minder aan dan andere waargebeurde verhalen.

Gelukkig heeft Krista de draad weer helemaal opgepakt en kan ze weer volop genieten van haar gezin.