Goede spanningsopbouw

Het verhaal speelt zich af in twee tijdperken: begin de jaren '70 en in 2013.
In 2013 gaat Cassandra in een huis in Rockanje wonen. Ze start er haar nieuwe praktijk op. Maar 's nachts hoort ze steeds rond hetzelfde tijdstip een afgrijselijk gil. Het jaagt haar de stuipen op het lijf, maar ze denkt er niet aan om weg te gaan. In de plaats daarvan gaat ze samen met haar vriendin Fran op zoek naar de afkomst van die gil. Waar komt dit gil vandaan?
Het verhaal uit begin de jaren '70 vertelt wat er toen gebeurd is en wat dit te maken heeft met het huis van Cassandra.

De hoofdstukken zijn steeds heel kort en afwisselend. Het ene hoofdstuk speelt zich af begin de jaren '70 en het andere hoofdstuk speelt zich af in 2013. Dit bouwt de spanning op.

De schrijfstijl van Judith Visser is prima. Ze weet met gemak de spanning op te bouwen en voordat je het weet, heb je het boek al weer uit. Daarnaast is het einde van het boek ook echt goed. Ik kon me, toen ik begon te lezen, niet inbeelden wat het einde zou zijn. In dat opzicht heeft Judith Visser me verrast.

De beschrijvingen uit de jaren '70 zijn goed. Ik heb die jaren niet meegemaakt, maar ik kan het me wel inbeelden. Men kon roken en drinken zonder vies bekeken te worden, men had geen gsm (en men moest toen steeds wachten op een telefoontje aan de gewone huistelefoon), ...

Ik heb genoten van dit boek en ik kijk reikhalzend uit naar het volgende boek.