Een boek dat je doet nadenken...

Ik leerde Lindsey De Grande kennen in het Eén-programma Afspraak in Rio. Dit programma volgt verschillende topsporters op hun weg naar de Olympische Spelen 2016 in Rio de Janeiro. Andere topsporters zijn Jolien D'hoore (wielrennen), Pieter Timmers (zwemmen), de broertjes Borlée (atletiek), Hans Van Alphen (atletiek), Charline Van Snick (judo), ...

In 2011 was Lindsey De Grande (1500m-loopster) in volle voorbereiding voor haar ticket naar de Olympische Spelen in Londen. Ongeveer een jaar voor de start van deze Spelen stort haar wereld in: ze heeft chronische leukemie. Dit is het begin van veel medicatie, heel veel pijn, ... , maar ze is er van overtuigd dat topsport en kanker samen kunnen, dus ze blijft lopen. Beetje bij beetje begint ze te beseffen dat topsport toch niet zo gemakkelijk is met deze ziekte. De echte topsport laat ze even voor wat het is, maar lopen zal ze blijven doen...

Het boek heeft 5 grote delen. Deze delen zijn nog eens ingedeeld in kleine hoofdstukken. Ze zijn geschreven in dagboekvorm.

Het is geen boek waar men doorheen vliegt. Mede door de nogal filosofische schrijfstijl van Lindsey, moet men zich kunnen concentreren om de boodschap door te laten sijpelen. Daarnaast gebruikt Lindsey veel vergelijkingen. Eén van diegenen die ik nog onthouden heb, is de vergelijking met de oorlog. Ze voert oorlog met de kanker, heeft enkele veldslagen verloren, heeft amper rust tussen deze veldslagen door, ...

Het boek stopt op 31 december 2014. Op haar website zijn er nog blogs te lezen over haar strijd tegen kanker nadat het boek stopte.

Ik vind Lindsey een zeer moedige strijder tegen kanker. Ze is heel vaak tegen een muur gebotst, maar ze blijft doorzetten om deze oorlog te winnen.