Een must read voor iedereen

Noah is een nogal vreemde jongen, erg stil en hij schildert/tekent vaker in zijn hoofd. Jude, de tweelingzus van Noah, is daarentegen heel uitbundig en wil het liefst tegen alle regels ingaan. Maar na de tragische gebeurtenissen beginnen zij beiden te veranderen en valt hun relatie in duigen.

Door Noah's ogen maak je de geschiedenis weer en langzaam werk jij je richting de tragische gebeurtenis. Door Jude's ogen zie je het heden en dus ook hoe hun relatie nu is. Voor mij was dit erg zinvol, ook omdat dit veel vragen oproept (dit komt door de tijdskloof die langzaamaan steeds kleiner wordt).

De schrijfstijl is erg apart, vele metaforen die het verhaal extra speciaal maken maar die er ook voor zorgen dat je lastiger in het verhaal komt. Pas vanaf ongeveer 150 bladzijdes zat ik echt in het verhaal en dat heeft dus wel een tijdje geduurd. Maar als je in het boek zit, is het vooral erg inspirerend en meeslepend.

Iets wat ik aan het begin ook erg lastig vond, waren de te lange hoofdstukken. Zo waren de hoofdstukken sowieso langer dan 30 bladzijdes en eentje was zelfs 80(!) bladzijdes lang. Het zou niet zo erg geweest zijn als er meerdere rustmomenten in zaten (kleine afrondingen binnen de hoofdstukken, die je kan zien als paragrafen), maar het meestal een lange doorlopende tekst met een paar witregels.

Toch ben ik verliefd geworden op dit boek, hoe alle relaties uiteindelijk weer goed werden gemaakt. En ook de ontwikkelingen van de personages, het doorzettingsvermogen van Jude en de struggles van Noah maakten het verhaal geweldig. Het boek bracht ook vele levenslessen met zich mee en deze werden op een andere manier dan normaal aan het licht gebracht. Het is moeilijk om op papier te zetten waarom ik zo van dit boek hou, alle gevoelens die hierbij vrij komen moet je zelf beleven en dat kan een ander niet voor je doen.