Fuzz een super snoezig knuffelkonijn

Boek valt op de mat, gauw naar de gang, nee even wachten tot de postbode weg is.
Postbode loopt weg en met een dichte envelop huppel ik (ik loop op krukken) terug naar de woonkamer.
Maak de envelop open en mijn hart maakt al een klein sprongetje, 'Nee!' spreek ik mezelf streng toe, je bent nog met iets anders bezig.
'Pech.', zeg ik tegen mezelf en pak Fuzz erbij.
Een glimlach verschijnt al op mijn gezicht bij de leuke reacties en de geweldige kaart.
Ik begin te lezen en de glimlach wordt alleen maar groter, kan niet stoppen met lezen.
Ooh arme Fuzz je maakt het wel even spannend en aan het einde van het boekje heb ik zelfs tranen in mijn ogen omdat het zoooooo lief is.