Mustread

‘Kraaien tellen’ van Lucas de Waard is klasse! Het is een tragikomische mustread over leegte, leven, verlies en stilstand, die ik met ontzettend veel plezier heb gelezen.
Hoewel het kraaien tellen slechts twee maal in het boek voorkomt, deed de kraai in de titel mij denken aan de hoofdpersoon en het thema. Deze vogel eet dode dieren en houdt daardoor de natuur schoon. Net als de kraai is Tobias Gouweleeuw een schoonmaker en symbolisch gezien is het een verwijzing naar het opruimen van (dode) dingen uit verleden om ruimte te hebben om te leven.
Daarnaast komt de tegenstelling (zwart – wit) op boeiende wijze terug in het verhaal. Het riep een associatie op aan een verhaal uit de Griekse mythologie waar de kraai gestraft wordt door Apollo. De god verandert de tot dan toe witte kraai in een zwarte vogel.
Verder is de ontwikkeling van het motief schuld erg sterk. Naarmate het verhaal vordert geeft schuld steeds meer een heftige diepgang aan de relaties en de personen binnen het gezin Gouweleeuw. In een prachtige afwisseling tussen onschuldige en heftige passages met betrekking tot dit motief neemt De Waard zijn lezers mee in het verhaal.
Kortom, ‘Kraaien tellen’ is een mustread!