Smeulend venijn: contrasten en vriendschap

De sprookjesachtige wereld en haar boeiende bewoners maken ‘Smeulend venijn’ een feest om te lezen. Johanna Lime (Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein) laat ook zien meer in haar mars te hebben, omdat er een licht literaire ontwikkeling in het verhaal zit. Deze combinatie heeft er voor gezorgd dat ik het boek in een dag gelezen heb. Het is een heerlijk verhaal over tegenstellingen, macht, vriendschap en vrede.
Als eerste omdat de wereld waarin het verhaal zich afspeelt boeiend is vanwege de contrasten in de samenleving. Er zijn moderne elementen zoals ruimteschepen, een soort email en ipad en tegelijkertijd tempels, koetsen een Koninklijke familie en veel magie. Dit zorgt voor een hele moderne sprookjesachtige wereld, waarin naast mensen verschillende magische volkeren leven. Enkele van hen staan onder bescherming en vallen onder de zorg van een magische familie, wat ik associeer met de projecten die worden opgezet om de natuur en wilde dieren te beschermen.
Daarnaast zijn er weer boeiende personages in het verhaal. Sylviana Attholred is een erg sympathiek personage, dat herkenbaar is voor veel lezers. De moeilijke relatie die zij heeft met haar moeder Golda wordt sterk en overtuigend uitgewerkt in het boek. In deze band speelt voortdurend een onderhuidse machtsstrijd waarin de generaties botsen. Deze familie heeft in ‘Schimmenschuw’ (2015) al mijn favoriete personage mogen leveren (Sanctaturian Attholred) en nu weer: Helena Attholred. Zij is de ambitieuze tante van de kroonprinses en de zus van koningin Golda. Het is de auteur gelukt om hier een geslaagde antagonist van te maken, waarvan je wilt dat ze haar plannen niet waar maakt, maar het toch jammer vindt als ze stopt met datgene wat ze doet.
De titel ‘Smeulend venijn’ is op verschillende manieren van toepassing op het verhaal. Het verwijst naar de conflicten binnen de samenleving o.a. discriminatie op grond van ras en een naderende oorlog die zorgen voor de nodige broeiende spanningen. En het geeft met betrekking tot Sylviana weer, waar zij als persoonlijk en als koningin mee te maken krijgt, namelijk venijnige opmerkingen en voor het blok gezet worden. Gelukkig vindt zij in de magie een goede uitlaatklep.
Een belangrijk thema in het boek is de keuze binnen de mogelijkheden om het keurslijf van gewoonten, tradities en ouderlijke macht te doorbreken. Lime laat hierin de uitersten op sprookjesachtige wijze zien: zwarte magie en vriendschap en liefde.
Een motief dat verwijst naar duistere magie is de zwarte draak, die een goddelijke status heeft en op verschillende manieren vereerd wordt op de planeet. Heel voorzichtig laat de auteur hiermee het ambivalente van religie zien. Maar ze geeft duidelijk in het verhaal aan dat het de menselijke factor is die er voor zorgt dat godsdienst voor het goede of het kwade gebruikt wordt.
In het werk van Johanna Lime speelt vriendschap een hele belangrijke rol. De vriendschappen tussen Sylviana en haar vriendinnen zijn belangeloos en gebaseerd op affectie voor de persoon. Dat maakt ze heel puur en zuiver. De kroonprinses en Tatjana Baksy, Jacky Toliano en Sammerah Lyoncourt bewijzen op een mooie, ontroerende en heldhaftige wijze de kracht van vriendschap, waardoor ieder van hen een mooie groei mag doormaken. Met betrekking tot het thema krijg dit motief een ironische lading, waarvan ik enorm genoten heb.
Dus iedereen die een prachtig boek wil lezen over vriendschap in een sprookjesachtige wereld kan ik ‘Smeulend venijn’ van harte aanraden. Ik verheug me nu al enorm op het derde deel van de trilogie. #smeulendvenijn #johannalime #uitgeverijzilverbron