Drake, maar anders

De vloekende stijl van Owan Drake en de schunnigheden die we van hem gewend zijn, kan je in dit boek zeker terugvinden. Toch is het helemaal een andere verhaal dan de "Zaden" saga en aanverwante verhalen. Blijkbaar is hij niet alleen verantwoordelijk voor deze waanzin, maar is dit ook een samenwerking met M.G. Crow. Dat verklaart waarschijnlijk waarom het verhaal wat meer vrouwelijk perspectief had.
Het verhaal zelf: de Aarde bestaat niet meer. De mensen wonen ergens op een drijvend eiland in de lucht. Daar zitten ze zo hoog dat hun vijanden, de draken en de kraaien, hen niet meer kunnen bereiken en ook elkaar niet meer. Dan loopt het echter bloederig fout.
In een aaneenschakeling van onverwachte wendingen vallen de maskers af en blijf je als lezer enkel achter met de vraag: "hoe gaat dit nu verder?"
Ik kan geen halve sterren geven, dus dan maar de volle vijf en ik kijk uit haar deel twee van deze serie.