Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een thriller, maar ook een heet hangijzer

Francine Herrebaut 31 januari 2018
Flaptekst
Een gruwelijke moord. Een boodschap. Is dit slechts het begin?
Een onbekende man wordt dood aangetroffen in het bos. Uit zijn borst steekt een tak met een witte vlag: KLAAR.
Isabel Dieudonné, specialist postmortale zorg en ex-rechercheur wordt bij de zaak betrokken. Wie heeft deze bizarre moord gepleegd, en vooral: waarom? Welke boodschap wil de dader overbrengen? En misschien belangrijker nog... blijft het bij dit ene slachtoffer?

Citaat
‘Het gras was nat en zompig, zoals verwacht. Samen gingen ze zitten, tegenover elkaar. Dicht bij elkaar. Het kostte overredingskracht om de jongen zijn ogen te laten sluiten.
De oude man had hij bij het neersteken in de ogen gekeken. De oude man had zijn blik beantwoord.
[…]
De jongen wilde hij niét in de ogen zien als hij ging steken. Hij was anders. ‘Als je niet je ogen sluit, pak ik de tak weer af, ’had hij de jongen streng toegesproken. Dat had geholpen. ‘


Voltooid is een spannende thriller met rechercheurs, agenten, een patholoog en een moordenaar die geen stereotypen zijn maar mensen van vlees en bloed.
In één week tijd worden Peter, Isabel, Sven, Damon, Harry geconfronteerd met twee bizarre moorden die bijna identiek zijn, behalve dat het in het eerste geval om een oude alleenstaande man gaat en bij de tweede om een jongeman met een geestelijke beperking.
Bij de eerste steekt een tak in de borst met daaraan een witte doek met de tekst: KLAAR. Bij de tweede staat op de doek: VOLTOOID.
Het is duidelijk dat het om een boodschap van de moordenaar gaat, maar welke boodschap? En is zijn werk echt voltooid, of komt er nog een derde boodschap en een nieuw lijk?

Af en toe is er een pagina gedrukt in cursief lettertype. Dan mogen we even meeliften in de gedachtewereld van de moordenaar, zonder echter te weten wie hij is en waarom hij precies doet wat hij doet.

Beetje bij beetje neemt de auteur ons tijdens het oplossen van de moordzaken mee in de problematiek van de wetten over euthanasie, en meer specifiek over de vraag of euthanasie ook zou moeten toegestaan zijn wanneer iemand van zichzelf vindt dat zijn of haar leven VOLTOOID is?
En hoe staat de moordenaar tegenover de mogelijkheid dat die tweede wet zou goedgekeurd worden: vindt hij dat dit niet snel genoeg kan gebeuren, of is hij er faliekant en obsessief tegen?

Het team van moordzaken staat voor een zeer moeilijke maar ook boeiende opdracht, een opdracht die tevens een race tegen de tijd is want het is hun steeds duidelijker dat de moordenaar opnieuw zal moorden wanneer zij hem niet tijdig kunnen stoppen.

Voltooid is een zeer spannende thriller die pas helemaal bij het einde de naam van de moordenaar prijsgeeft. Het vraagstuk rond euthanasie bij voltooid leven nodigt uit tot nadenken.
Het was voor mij duidelijk dat Mariska Overman haar ervaringen met haar bureau rond het bespreekbaar maken van dood en rouw verwerkt heeft in de persoon van de sympathieke en zorgzame Isabel Dieudonné die er in het mortuarium voor zorgt dat de overledenen er zo goed mogelijk uitzien wanneer de familie geconfronteerd wordt met een verongelukte of vermoorde dierbare en die tevens meewerkt binnen het team moordzaken. Waarom ze dat laatste niet fulltime doet? Die vraag wordt beantwoord in Hoofdzaak. Het is daarom een pré om dat boek eerst te lezen vooraleer te beginnen aan Voltooid.

Ik kijk uit naar deel drie van deze serie. Naar ik vernam is de auteur alweer aan het schrijven.


De auteur
Voltooid is, na haar debuut in 2017: Hoofdzaak, waarin hoofdpersoon Isabel Dieudonné geïntroduceerd wordt, de tweede thriller van Mariska Overman [1970].
Zij woont in Twente, samen met haar man Rob en hun twee kinderen.
Samen met haar man beheert zij Bureau MORBidee , een communicatiebureau dat de dood bespreekbaar maakt. Zij schrijft blogs en columns over de dood en rouw, in vakbladen en op websites

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Francine Herrebaut