Een pareltje!

Dit is het eerste deel van de tweede trilogie van Irma Joubert. Een heerlijk boek!

Het vertelt over het leven van Pérsomi Pieterse. Van klein meisje tot vrouw van 40+. Het beschrijft dus min of meer haar hele leven.

Je volgt Pérsomi vanaf dat ze op de lagere school zit, ze blijkt beter te kunnen leren dan de rest van haar, analfabete, familie. Haar broer Gerbrand is net als zij de uitzondering van de familie. Haar broer mocht met een beurs naar de middelbare school en ook Pérsomi krijgt dit voorrecht. Later mag ze zelfs met een beurs naar de universiteit, waar ze rechten gaan studeren. Door een rechtszaak waarbij zij een getuigenverklaring heeft afgelegd in haar jeugd is het haar droom om advocaat te worden.

Na haar studie keert ze dan ook terug naar het dorp wat dichtbij de Plaas ligt waar ze is opgegroeid. Ze wordt advocaat in de praktijk van de vader van Annabel en Reinier. Reinier zat altijd bij haar in de klas en ze zijn goed bevriend. Behalve met Pérsomi maak je dus in het boek ook kennis met de familie van Annabel en Reinier, de familie Fournie en dokter Louw, Ismail en zijn familie en nog een aantal mensen.

Doordat Irma Joubert alles altijd zo mooi weet te beschrijven heb je echt het idee dat je al deze mensen kent. Het boek beschrijft dus een behoorlijk stuk van Pérsomi’s leven, sommige stukken worden uitvoeriger beschreven andere stukken vliegen we door het jaar heen. Maar altijd zijn daar de mooie details en de mooie beschrijvingen. Mede doordat je weet dat de verhalen van Irma Joubert deels op waarheid zijn berust, leer je hier en daar ook nog wat over de geschiedenis van bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog en Zuid-Afrika.

Het einde is mooi, ik had het niet meer verwacht, stilletjes wel gehoopt…