Okee de bedoeling was om te zien of ik fan kon worden van Corine Hartman. Via de Crimezone leesclub dit boek gekregen om te lezen en dan moest je wel fan worden. Het advies van de andere clubleden heb ik ter harte genomen en inderdaad eerst deel een van de Jessica serie gelezen. Daarna aan deel 2 Glashard begonnen. Wat direct opvalt in beide delen is dat je eigenlijk direct het de stijl van Corine kan herkennen. Deel twee begin wat losstaand van het verhaal, zo kwam het op mij over ten minste. De stijl en verhaallijn kenmerken zich door hard en een over the egde voormalige agent. Het karakter van de hoofdrol spelster is gevormd door haar omstandigheden. Maar de liefde voor haar vak, het vangen van boeven, blijft ongewijzigd ook al is ze compleet buiten alle regels gegaan. Glas en diamanten ze hebben veel vergelijkbaar maar toch ook zo verschillend: breekbaar en vrijwel onbreekbaar, waardevol en bijna waardeloos, hard en van zichzelf broos, vol glans en compleet doorzichtig, gewild en gewoontjes. Corine maakt mooi gebruik in de ontwikkeling van het karakter als ook het verhaal /plot van deze karakterverschillen. Smaken verschillen natuurlijk altijd. Je moet wel van een stevige harde aanpak houden maar het boek is een aanwinst in thiller-Nederland. Deel 3 kan niet anders dan ook een succes worden. Ja kan deel 2 zeker ook los lezen maar het is niet voor niets een serie dus heb je de kans begin net al ik in deel 1 en doe het voor deel 3 uitkomt want anders mis je echt te veel. Blijft de vraag over of ik fan ben geworden. Antwoord is zeker ‘Ja’ hoewel Corine met deze serie en stijl voor mij wel een beetje op de rand van het door mij geprefereerde thiller spectrum zit.