Het is op zich een redelijk verhaal. Waar ik echter moeite mee had, waren de ontelbare wonderlijke ontsnappingen. Een groep mensen die de meest ingewikkelde puzzels oplossen maar iedere keer weer op een klungelige wijze in de handen van hun vijanden vallen. Vervolgens ontsnappen ze op spectaculaire wijze. De eerste keer is dat spannend, maar na de zevende keer wordt het echt ongeloofwaardig. Gelukkig heeft Rollins dat kennelijk begrepen en is dat in de opvolger Taal der Engelen beter.