Misschien ben ik wel verwend geraakt door al die Tom Clancy en Chris Ryan boeken, maar ik vond dit boek eigenlijk alles behalve geweldig. Het verhaal heeft zeker potentieel, de hoofdpersoon is goed uitgewerkt, en je voelt ook wel met hem mee, maar dit boek is gewoon niet spannend. Nergens had ik de drang om het boek uit te lezen, nergens zat ik helemaal in het boek. Er gebeurd af en toe wel wat, maar het verhaal is zeer onsamenhangend geschreven. Ook had ik het idee dat het boek te lang was, elk onderwerp gaat iets te lang door, alsof de schrijver soms puur met pagina vulling bezig is. Alles bleef een beetje in de mist, bijna niets is een keer duidelijk geworden, ook al was het maar in een zin goed samengevat. En dan de personages eromheen, het zijn er te veel. Het boek zou veel meer vanuit Tobela moeten gaan, en dan niet steeds dat gezeur over zijn verleden, maar over de ‘achtervolging’. Ik zet achtervolging tussen haakjes omdat er nooit echt iets gebeurd is waardoor hij bijna werd gepakt, geen zenuwslopende momenten. Dit boek is te veel als een film geschreven, de schrijver heeft het echt geschreven met de film voor zich. Waarschijnlijk zat hij zoveel te dromen over een verfilming dat hij geen enkel benul meer had van wat hij nu aan het schrijven was.
Dit boek is dus te langdradig, niet spannend, niet pakkend, te vaag en te omsamenhangend, waardoor het voor mij heel moeilijk word om de pluspunten te zien. Ik raad iedereen aan om dit boek links te laten liggen en door te lopen naar de Chris Ryan boeken.