Ongewone maar toch gewone misdaadverhalen

Soms getuigt de echte misdaad van meer fantasie dan eender wat welke schrijver zou kunnen verzinnen. 'True Crime' heet dit door-en-door Amerikaanse genre dat al een barstensvolle boekenkast heeft opgeleverd met dikke pillen over met name seriemoordenaars.
Het kan ook anders, dat bewijst de Berlijnse advocaat Ferdinand von Schirach met zijn bundel Misdaden. Hierin heeft hij elf zaken uit zijn dagelijkse praktijk compact bewerkt tot evenzoveel in alle eenvoud en met het nodige inlevingsvermogen opgetekende verhalen.
De praktijk van Von Schirach mag alledaags wezen, de cliënten zijn dat geenszins. Want wat kan het motief zijn van een 72-jarige dokter om na een ogenschijnlijk gelukkig huwelijk dat veertig jaar heeft geduurd zijn echtgenote te vermoorden? Waarna hij een beroep moet doen op een advocaat, in dit geval Von Schirach (1964, München).
Bijna ongelooflijk en fascinerend is de geschiedenis van een man die na het plegen van een bankoverval rustig met de buit op het grasveld voor de bank gaat zitten, wachtend tot de politie hem aanhoudt. De achtergronden zijn verbijsterend en toch ook heel 'gewoontjes'. Of toch niet?
Met zijn debuut in het genre, Misdaden, biedt Von Schirach de lezer een meeslepend kijkje in een toch op zijn minst ongewoon te noemen baan als advocaat. De gevallen die hij beschrijft handelen over gewone mensen die ongewone daden plegen. En op de een of andere wijze op het pad van de misdaad raken.
De auteur schildert de gebeurtenissen heel koeltjes en laconiek, maar schrijft met veel gevoel over de personen die hij juridisch bijstaat. Von Schirach laat zien dat er veel misdaad is die bepaald niet het werk is van beroeps of andere gewetenloze personen.
De schrijver/advocaat heeft slechts elf gevallen uit zijn inmiddels langlopende carrière opgetekend. Het is zonneklaar dat hij nog veel meer te vertellen heeft. Met die reeds verschenen opvolger, Schuld, staat hij dan ook al in de fictie-top-10 van het weekblad Der Spiegel. Moeten wachten tot deze bundel is vertaald, lijkt bijna ondraaglijk.