Lichte teleurstelling

Laat ik beginnen met mijn vooroordeel ten aanzien van deze detectiveserie; ik ben absoluut fan van Robin en Cormoran! Ook in dit derde deel stelt het duo mij niet teleur en genoot ik van de spanning in de romantiek. Ja, in dit boek komt de spanning voornamelijk uit de driehoek Robin - verloofde - Cormoran.
Het boek, bekeken als detective/thriller, stelde mij echter wat teleur, zeker als ik het vergelijk met de twee voorgangers. Ik heb me wekenlang afgevraagd waar het hem in zat want JK Rowling is zonder meer een goede schrijfster.
Ik denk dat mijn onbevredigd gevoel te maken heeft met de verdachten. Van begin af aan is het duidelijk dat er drie verdachten zijn en het grootste deel van het boek bestaat uit het vinden van deze drie mannen. Deze zoektocht is voor mij het eerste zwakke punt; wel leuk, maar het gaat maar door.
Het tweede, en grootste zwakke punt, zijn de verdachten zelf. Drie mannen die erg op elkaar lijken; a-sociaal, crimineel en gewelddadig. Wel ieder op zijn eigen manier, maar uiteindelijk zijn het in hoofdlijnen drie dezelfde karakters.
En dan is er nog de moordenaar die geregeld zelf ook aan het woord komt. De wijze waarop hij denkt is enorm cliché en doet daardoor in het geheel niet gruwelijk aan. Dit vond ik erg teleurstellend voor iemand als JK Rowling die er toch meestal behoorlijk goed in slaagt haar karakters neer te zetten.
Als JK Rowling niet zo'n begenadigd schrijfster was, en als de romantische verwikkelingen achterwege waren gebleven, dan was dit boek met zijn ellenlange zoektochten naar drie gelijke types een saai boek geworden. Uiteindelijk verrast de ontknoping toch maar al met al hoop ik dat het volgende boek meer onderscheidende types biedt, een “betere” moordenaar en meer variatie in het detective onderzoek.
Vanwege mijn vooroordeel kom ik op 4 sterren uit en dat heeft JK Rowling enkel te danken aan Robin en Cormoran.