Diepgaand debuut

Schrijfster en verhaal
Het verraad van Natalie Hargrove is het debuut van de young adultschrijfster Lauren Kate. Het boek is pas in Nederland verschenen nadat de populaire reeks Fallen werd uitgebracht en zo succesvol bleek te zijn. Waarschijnlijk heeft uitgeverij Van Goor toen bedacht dat het een slimme zet zou zijn om ook de andere boeken van Lauren Kate op de markt te brengen. Het verraad van Natalie Hargrove is hiervan het resultaat. Wie verwacht met dit boek eenzelfde boek te vinden als de Fallenreeks zal zwaar teleurgesteld worden. Er zitten geen engelen in dit verhaal, geen vreemde magische gebeurtenissen, dit verhaal is zo realistisch als het maar kan. Lauren Kate heeft met Natalie niet eens een erg sympathiek personage neergezet waardoor een vergelijking met Luce uit Fallen ronduit onmogelijk is.

Het verraad van Natalie Hargrove gaat over Natalie, die opgegroeid is in de slechte wijken van de stad, maar doordat haar moeder een rijke vriend uit het goede deel van de stad kreeg haar leven wist om te gooien. Ze greep de kans om haar oude leven te ontsnappen met beide handen aan en stelde zichzelf als doel om haar verleden zo diep mogelijk te begraven. De bekroning van dit omgegooide leven zou de uitroeping van haar als Prom Queen zijn en ze staat op het punt om dat voor elkaar te krijgen. Natalie regeert de school als roddelkoningin en ze maakt graag gebruik van haar macht en invloed. Wanneer een spook uit haar verleden haar echter blijft lastig vallen en ze op een wild feestje de kans ziet om hem op zijn plek te zetten, gaat alles mis. Haar zorgvuldig opgebouwde wereld valt uit elkaar.

Goede punten
Het boek is een boek van aftakeling en instorting. Het vertelt een verhaal dat zo in het echt zou kunnen zijn gebeurt. Het boek verwoordt de nog steeds bestaande strijd tussen arm en rijk in de Verenigde Staten. Het is een strijd voor een beter bestaan, los van de vooroordelen. Natalie is een sterk personage. Ze heeft het voor elkaar en liegt en bedriegt om het beeld dat ze van haarzelf heeft gecreëerd te laten bestaan. Op het moment dat alles misgaat, blijft ze sterk. Ze is geschokt maar ze probeert met alle macht de touwtjes in handen te houden. Het lukt alleen niet. Één voor één keren partijen tegen haar, waardoor ze er geheel alleen voor komt te staan. De intelligentie en planning van Natalie is verbazingwekkend. Ze zou het begin kunnen zijn van een vrouwelijke Sherlock Holmes. Haar keuzes zijn logisch, hoewel niet altijd goed.

Het allermooiste van dit boek is het trieste realisme dat het uitstraalt. ‘Als je maar niet vergeet dat deze meisjes voor drie dingen deugen. Uit de kleren gaan, je leegkloppen en weer opdonderen.’ De beschreven situatie is heftig, maar wel een situatie die nog steeds voorkomt en als lezer kun je hier weinig mee op hebben. Het kan je het boek doen haten. Maar dat Natalie zich heeft ontwikkeld als een ‘kreng’, is erg logisch binnen dit verhaal. Je zult als lezer misschien niet zozeer een band met haar voelen of medelijden hebben, maar je krijgt zeker begrip voor haar situatie. Het boek straalt een zeker verdriet uit dat er nog steeds plekken in eerste wereld landen zijn waar mensen als vuil worden behandeld en ze moeten worstelen voor gelijkheid. Lauren Kate heeft dit probleem krachtig weten te omschrijven. De afweging kan worden gemaakt of het niet beter is om een waar verhaal te schrijven met een niet zo’n leuk hoofdpersonage, dan een verhaal te schrijven dat onwerkelijk is maar liefelijke personages heeft. Dit verhaal maakt de lezer wakker. Kijk om je heen, dit kan ook in jouw omgeving nog steeds gebeuren. Tot aan het trieste lot van Natalie toe. Natalie flipt en het is beangstigend hoe ze dit doet.

Losse eindjes
Het boek is zeker niet perfect. Het verhaal komt wat traag op gang. De perfecte wereld van Natalie wordt iets te lang geïntroduceerd. Het boek is relatief kort en de opmaak van het boek is niet erg mooi. Lange pagina’s,kleine letters, dun boek. Het boek was leesvriendelijker geweest als de uitgever er voor had gekozen eenzelfde opmaak te gebruiken als de Fallenboeken hebben. Er zitten ook wat losse puntjes in het verhaal. Waarom wordt er een zoektocht naar Natalie opgezet en niet naar Mike? Ze zijn toch beide vermist. Wat was datgene dat Natalie zocht in haar tas en haar het aller-waardevolst was. Andere feiten worden vrijwel niet uitgewerkt. De angst van Natalie voor J. B. wordt pas in de laatste pagina’s verklaard. En hoewel het een goede uitwerking is, had het wel wat uitgebreider gekund. Het verklaart niet geheel de angst van Natalie voor J. B. Ook de introductie van Natalies vader is kort. Zoals eigenlijk alles is over Natalies verleden. Dit zijn juist de interessante aspecten uit het boek, omdat het de motivatie van Natalie om te worden zoals ze is verklaard. Ook is het een mooie tegenstelling. En is het realistisch dat Natalie in een drie jaar lange relatie niks over haar verleden tegenover haar vriend heeft moeten vertellen? Mike is sowieso een zwak personage in het boek. Zijn motivaties blijven onduidelijk. Het hele boek wordt ook door Natalies oogpunt verteld, dus het is niet heel storend. Maar het is wel een duidelijk verschil. Hoe kan Natalie vallen voor een personage met zo weinig diepgang?
De titel is dan ook nog een mysterie. Uiteindelijk heeft Natalie niemand verraden. Het tegenovergestelde. Het lijkt alsof de wereld haar heeft verraden en ze bij toeval in het ongeluk is gestort.

Uiteindelijk is dit een prachtig debuut van Lauren Kate. Een beter debuut als de Fallenserie zou kunnen zijn geweest, omdat er veel meer diepgang in het verhaal zit. Het is zeer gedurfd om te debuteren met een boek met een dergelijk hoofdpersonage. Van een debutant mag ook niet verwacht worden dat het boek perfect is. De negatieve aspecten van het boek zijn dan ook te verwaarlozen. Het verraad van Natalie Hargrove is een boek waar je over na gaat denken. Op de stille achtergrond zal het verhaal nog lang in mijn geheugen blijven.