Over liefde die het opneemt tegen verstikkende wolken en de zwaartekracht.

“Als het eens was gebeurd zoals u het vertelt… ik zou er alles voor geven dat het waar was.”
Dit zijn de woorden van de oude kapper, aan wie luchtverkeersleider Leo bij het laten knippen van zijn afrokapsel een onwaarschijnlijk verhaal vertelt. Een sprookje. Een sprookje dat de kapper en lezer meeneemt in de belevenissen van postbode Providence, op weg naar haar doodzieke, geadopteerde dochter in een ziekenhuis in Marrakesh.

Wanneer de Franse Providence tijdens haar vakantie met een blindedarmontsteking in het ziekenhuis van Marrakesh wordt opgenomen, leert ze de zevenjarige Zahera kennen, die daar al bijna haar hele leven verblijft. Zahera is wees en lijdt aan taaislijmziekte, een kwaal die aan die kant van de Middellandse Zee minder vaak voorkomt dan in Europa. De twee vrouwen sluiten een bijzondere vriendschap en Providence stelt alles in het werk om het meisje te adopteren en mee te nemen Frankrijk, waar ziekenhuizen beschikken over betere ‘antiwolkstofzuigers’ dan in Marrakesh.
Als alle vliegtuigen op de dag van haar vertrek naar Zahera vanwege een aswolk aan de grond moeten blijven, wil Providence op eigen armvliegkracht proberen naar Marrakesh te vliegen. Onmogelijk. En ook het verhaal is in de aanloop naar de vliegtocht van Providence niet overtuigend genoeg om de lezer in een goede afloop te laten geloven. De spanning die er overblijft is die van de verstrijkende tijd, omdat het met Zahera steeds slechter gaat.

Leo, als luchtverkeersleider, besluit Zahera te helpen. Dit doet hem uiteindelijk met een zwaar hart in precies deze kappersstoel belanden. Hij heeft de kapper iets te zeggen, een boodschap die hij verpakt in zijn verhaal over Providences vliegtocht. Maar dat eindigt nogal abrupt, tot ongenoegen van de oude kapper die daarvoor zijn eigen reden heeft:
“Goede boeken en goede films lopen altijd goed af. Mensen die moeten vechten in het leven hebben verhalen met een happy end nodig. We hebben allemaal hoop nodig, weet u. Mijn broer Paul zou niet hebben gewild dat het zo afliep. - Ik ga u het echte einde van dit verhaal vertellen, meneer Dingsig…”

Het kleine meisje dat een wolk had ingeslikt is het vierde boek van Romain Puértolas, waarvan De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea-kast, ook in het Nederlands is verschenen. Puértolas schrijft meeslepend, laat zich echter zelf ook regelmatig meeslepen, en dan in flauwigheid. Het verhaal heeft dat niet nodig.